فوم‌های پلیمری یکی از راهکارهای دستیابی به بهبود خواص پلیمر‌ها می‌باشند. محققان نشان داده‌اند که معمولاً با افزایش چگالی سلولی و کاهش چگالی فوم و اندازه سلولی می‌توان به خواص بهتری دست یافت. شرایط فرایندی بر روی تغییر خواص مؤثر هستند که یکی از آن‌ها عامل فوم‌زا می‌باشد. بنابراین در تحقیق حاضر با حفظ شرایط موادی و فرایندی، از گرانول پلی‌اتیلن سنگین با چگالی بالا گرید 54404 به عنـوان ماده فاز زمینه استفاده شده، به منظور آماده‌سازی نمونـه‌ها، تولید نمونه‌ها در دو مرحله انجام می‌گیرد، در مرحله اول با عامل فوم‌زا دی‌اکسیدکربن و در مرحله دوم با عامل فوم‌زا نیتروژن، نمونه‌‌های مرحله اول و دوم تولید می‌گردد، تأثیر نوع عامل فوم‌زای فیزیکی، شامل گاز دی‌اکسیدکربن و نیتروژن بر ساختار فوم‌های پلیمری تولید شده به روش اکستروژن بررسی می‌شود. بررسی نتایج چگالی و تصاویر ساختاری نمونه‌ها نشان داد که در تولید نمونه با عامل فوم‌زای فیزیکی گاز دی‌اکسیدکربن، چگالی فوم 0.420 g/cm3 و نسبت انبساط 2.17 برابری و چگالی سلولی به‌دست آمد. در ادامه، بررسی نمونه تولید شده با عامل فوم‌زای فیزیکی گاز نیتروژن نشان داد که چگالی فوم 0.628 g/cm3 و نسبت انبساط 1.45 برابری و همچنین چگالی سلولی حاصل شده است. در تولید نمونه با گاز دی‌اکسیدکربن به‌دلیل خاصیت حلالیت بالاتر گاز دی‌اکسیدکربن نسبت نیتروژن در ماتریس پلیمری، باعث تولید فوم با چگالی فوم پایین و نسبت انبساط بیشتر گردیده، همچنین در تولید نمونه با گاز نیتروژن به‌دلیل خاصیت هسته‌زایی بالای نیتروژن نسبت به دی‌اکسیدکربن، منجر به تولید نمونه‌ای با چگالی سلولی بیشتر شده است.
