برای کاربردهای پزشکی پلیمرهای زیست تخریب‌پذیر، این مواد باید دارای ساختار سلولی مناسب بوده و دقت ابعادی مطلوبی داشته باشند. در تحقیق حاضر، اثر فرآیند فوم‌سازی بر ساختار سلولی و دقت ابعادی قطعات پلیمری زیست تخریب‌پذیر پلی‌لاکتیک اسید تولید شده به روش‌های چاپگر سه بعدی FDM و تزریق پلاستیک مورد بررسی قرار می‌گیرد. سه سناریوی مختلف برای تولید قطعات به کار گرفته می‌شود. سناریوی اول تولید قطعات با درصدهای پرشدگی مختلف به روش چاپ سه بعدی FDM است. سناریوهای دوم و سوم به ترتیب شامل فوم نمودن نمونه‌های تولید شده به روش قالبگیری تزریقی و چاپ سه بعدی FDM هستند. نتایج نشان داد که با کنترل درصد پرشدگی می‌توان نمونه‌های با تخلخل مختلف در روش چاپ سه بعدی FDM تولید نمود هرچند که میزان تخلخل واقعی کمتر از تخلخل اسمی بود. مطابق نتایج، دقت ابعادی قطعات تولید شده به روش چاپ سه بعدی FDM کمتر از نمونه‌های مشابه تولید شده به روش قالبگیری تزریق می‌باشد. در نمونه‌های قالبگیری تزریقی فوم شده، ساختار سلولی دوگانه شامل حفرات بزرگ در محدوده ریزسلولی و حفرات کوچک در محدوده میکروسلولی حاصل شد. نتایج حکایت از این امر داشتند که نمونه‌های چاپ سه بعدی FDM فوم شده نسبت به نمونه‌های قالبگیری تزریقی فوم شده از دقت ابعادی بالاتری برخوردار هستند. همچنین تخلخل نمونه‌های چاپ سه بعدی FDM بصورت چشمگیری توسط فرآیند فوم افزایش یافت. بصورت مثال این میزان افزایش در نمونه‌های با درصد پرشدگی 80% به میزان 43% بود. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تکنولوژی ترکیبی چاپ سه بعدی FDM/فوم‌سازی با توانایی تولید قطعات زیست‌تخریب پذیر با امکان ایجاد همزمان حفرات ماکرو و میکرو، تخلخل مناسب و دقت ابعادی عالی، آینده‌ای روشن را به ویژه در کاربردهای پزشکی پیش رو دارد.
