نقش قطعات پلیمری در صنعت و زندگی با گذشت زمان، در حال رشد می‌باشد. بهبود خواص پلیمر‌ها موضوع مهمی می‌باشد که فوم‌های پلیمری یکی از راهکارهای دستیابی به این هدف می‌باشند. محققان نشان داده‌اند که معمولاً با افزایش چگالی سلولی و کاهش چگالی فوم و اندازه سلولی می‌توان به خواص بهتری دست یافت. شرایط فرآیندی بر روی تغییر خواص مؤثر هستند که یکی از آن‌ها عامل فوم‌زا می‌باشد. بنابراین در تحقیق حاضر با حفظ شرایط موادی و فرآیندی، تأثیر نوع عامل فوم‌زای فیزیکی، شامل گاز دی‌اکسید کربن و نیتروژن بر ساختار فوم‌های پلیمری تولید شده به روش اکستروژن بررسی می‌شود. بررسی نتایج چگالی و تصاویر ساختاری نمونه‌ها نشان داد که در تولید نمونه با عامل فوم‌زای فیزیکی گاز دی‌اکسیدکربن، چگالی فوم 0.420 g/cm3 و نسبت انبساط 2.17 برابری و چگالی سلولی 2.78×104 cells/cm3 به‌دست آمد. در ادامه، بررسی نمونه تولید شده با عامل فوم‌زای فیزیکی گاز نیتروژن نشان داد که چگالی فوم 0.628 g/cm3 و نسبت انبساط 1.45 برابری و همچنین چگالی سلولی 4.32×104 cells/cm3 حاصل شده است. در تولید نمونه با گاز دی‌اکسیدکربن به‌دلیل خاصیت حلالیت بالاتر گاز دی‌اکسیدکربن نسبت نیتروژن در ماتریس پلیمری، باعث تولید فوم با چگالی فوم پایین و نسبت انبساط بیشتر گردیده، همچنین در تولید نمونه با گاز نیتروژن به‌دلیل خاصیت هسته‌زایی بالای نیتروژن نسبت به دی‌اکسیدکربن، منجر به تولید نمونه‌ای با چگالی سلولی بیشتر را شده است.
