عنوان
|
بهینه سازی شرایط فرآیندی چاپ سه بعدی FDM قطعات پلیمری زیست تخریب پذیر پلی لاکتیک اسید
|
نوع پژوهش
|
مقاله چاپشده در مجله
|
کلیدواژهها
|
چاپگر سه بعدی، زیست تخریب پذیر، پلیلاکتیک اسید، خواص مکانیکی، بهینهسازی، FDM
|
چکیده
|
در تحقیق حاضر، بررسی خواص مکانیکی قطعات پلی لاکتیک اسید تولید شده با روش چاپگر سه بعدی FDM انجام گرفته است. بررسی و بهینهسازی شرایط فرآیندی چاپ سه بعدی توسط روش طراحی آزمایش (DOE) تاگوچی به منظور بهبود خواص قطعات پلی لاکتیک اسید در دستور کار قرار گرفته است. درصد پرشدگی (در سه سطح 30، 50 و 70 درصد)، زاویه رستر (در سه حالت 0/90، 30/30- و 45/45- درجه) و ضخامت لایه (در سه سطح 200، 250 و 300 میکرومتر) به عنوان پارامترهای فرآیندی انتخاب شده و اثر آنها بر روی چگالی (به عنوان معیاری از تخلخل)، استحکام به ضربه (به عنوان معیاری از خواص مکانیکی) و استحکام به ضربه ویژه (نسبت استحکام به ضربه به چگالی) بررسی شده است. از آنالیز واریانس (ANOVA) به منظور شناسایی پارامترهای موثر فرآیندی استفاده گردید. نتایج نشان دادند که درصد پرشدگی موثرترین پارامتر بر روی چگالی و استحکام به ضربه میباشد و با کاهش آن، چگالی و استحکام به ضربه کاهش مییابند و این کاهش به گونهای است که نسبت آنها (استحکام به ضربه ویژه) تغییرات اندکی را تجربه میکند. ضخامت لایه موثرترین پارامتر بر روی استحکام به ضربه ویژه بود و با کاهش آن، استحکام به ضربه و استحکام به ضربه ویژه به دلیل تداخل رسترها افزایش یافت. شرایط بهینه برای دستیابی به بهترین خواص مکانیکی شامل زاویه رستر 30/30- درجه و ضخامت لایه 200 میکرومتر بود و درصد پرشدگی بایستی نسبت به کاربرد مدنظر بهینه گردد.
|
پژوهشگران
|
رزگار حسن زاده (Rezgar Hasanzadeh) (نفر اول)، طاهر ازدست (نفر دوم)
|