زهرا گرگین کرجی

با وجود پیشرفت های شگرف در طراحی و ساخت ایمپلنت های فلزی، این مواد کماکان طول عمری برابر با طول عمر انسان ندارند. برای مثال، بیش از نیمی از جایگزینی های مفصل ران به دلیل عفونت و ضعف با شکست مواجه می شود. با استفاده از مهندسی سطح و به خصوص پوشش دهی می توان عملکرد زیستی ایمپلنت ها را به وسیله ی افزایش تعداد سلول های میزبان و جلوگیری از تجمع باکتری ها بهبود بخشید. در این مطالعه با استفاده از روش رسوب گذاری الکتروفورتیک، محلول فیبروئین ابریشم به همراه تری کلسیم فسفات(TCP) و ونکومایسین جهت ایجاد پوشش چند منظوره برروی تیتاتیوم های متخلخلی که به روش ساخت افزایشی تولید شده بودند مورد استفاده قرار گرفت. پس از پوشش دهی ساختارهای تیتانیومی خواص سطح و میزان رهایش ونکومایسین مورد ارزیابی قرار گرفت. همچنین رفتار ضدباکتریایی in vitro پوشش تولید شده، زیست سازگاری رده سلولی MC3T3-E1 کشت شده بر روی نمونه ها و میزان تمایز به استخوان این سلول ها به طور وسیعی مورد سنجش قرار گرفت. پوشش تشکیل شده توانست رفتار ضد باکتری پلانکتونیکیک و باکتری های چسبیده به نمونه را طی زمان های شش ساعت و یک روز تا 4 درجه لگاریتمی کاهش دهد. آزمایش live/dead، فعالیت آلامار بلو، تعیین محتوای DNA و رنگ آمیزی اسکلت سلولی افزایش قابل توجه تراکم سلول های زنده بر روی نمونه ها را نشان داد. علاو بر این افزایش قابل توجه رسوب کلسیم و مواد معدنی برای گروه های دارای TCP بعد از 21 و 28 روز از کشت سلول، بهبود عملکرد سلولیMC3T3 را بر روی نمونه های اصلاح سطح شده تایید کرد. تمامی نتایج نشان می دهند که پوشش چند منظوره بررسی شده در این پژوهش نوید دهنده ی نسل جدیدی از ایمپلنت های اورتوپدی می باشد.