سهراب فتحی

آلودگی آب یکی از چالش های مهم دنیای مدرن است که از مهمترین تهدیدات برای زندگی آینده بر روی کره زمین محسوب می شود. برای رفع این مشکل، روش های بسیاری پیشنهاد شده است که در این بین حذف آلاینده ها از جمله فنل از آب با کمک جاذب های مختلف از جمله چارچوب های فلز-آلی (MOF) می تواند بسیار موثر باشد. در این مطالعه، جاذب TMU-12 با استفاده از روش حلال گرمایی سنتز و با استفاده از اکسید گرافن اصلاح شد و در ادامه TMU-12@GO به عنوان جاذب برای حذف فنل مورد استفاده قرار گرفت. جاذب سنتز شده با آنالیزهای SEM، EDX، XRD، FT-IR و BET مورد بررسی و شناسایی قرار گرفت. نتایج آنالیز EDX نشان می دهد که بیش از 22 درصد وزنی کربن بر روی سطح TMU-12 وجود دارد که نشان دهنده وجود اکسید گرافن بر روی سطح است. برای بهترین شرایط حذف پارامترهایی از قبیل pH، اثر نمک، زمان تماس و مقدار جاذب بهینه شدند و همچنین سینتیک مرتبه اول و دوم مورد بررسی قرار گرفت که نتایج سینتیک مرتبه دوم بیشترین تطابق را نشان داد. در نتیجه این مطالعه مقادیر K2، R2، qe (exp) و qe (cal) به ترتیب برابر 024/0، 998/0، 8/17 و 05/18 بدست آمدند. مدل های فرندلیچ و لانگمویر نیز برای بررسی ایزوترم جذب مورد بررسی قرار گرفته اند که در نهایت مدل فرندلیچ تطابق بهتری از خود نشان داد زیرا که مقادیر R2 برای معادله ی فرندلیچ 999/0 و 985/0 (برای TMU-12 و TMU-12@GO) بدست آمده است این در حالی است که برای ایزوترم لانگمویر میزان R2 برابر 897/0 و 869/0 محاسبه گردید.