سهراب فتحی

در این پژوهش فرآیند جذب سطحی برای جداسازی مخلوط هیدروژن و متان به کار گرفته شد. در این فرآیند ابتدا جاذبهای زئولیتی 13X ، 3A ،4Aو کربن فعال مورد استفاده قرار گرفته و میزان جذب متان و هیدروژن در دستگاه آزمایشگاهی تعیین گردید. از میان جاذبها، نمونه 3Aبیشترین مقدار جذب متان را داشت. جاذب زئولیتی 3A اصلاح شده توسط کربن فعال در سه نمونه 10 ،5و 15درصد وزنی تهیه شد. نتایج نشان داد جاذب 3Aاصلاح شده با %5 وزنی کربن فعال مقدار بیشتری از متان را جذب میکند. اثر دما و فشار برمقدار جذب روی جاذب زئولیتی 3Aو 3Aاصلاح شده با کربن فعال به ترتیب در دماهای 35 ،25 ،15درجه سلسیوس و در فشارهای 5 ،3و 7بار بررسی شد. مقدار جذب متان در شرایط بهینه برای جاذب زئولیتی اصلاح شده توسط کربن فعال 5/67میلیمول بر گرم میباشد. نتایج جذب گاز در شرایط بهینهی جذب بهصورت دمای 19/6درجه سلسیوس، فشار 6/14بار و کربن فعال موجود در جاذب 5/14درصد تعیین گردید. به منظور بررسی ساختار جاذب اصلاح شده و جاذب اولیه آنالیزهای دستگاهی BETو SEMانجام گرفت.