پریسا دارائی

نانوذره­ های نقره به عنوان یکی از مهم­ترین مواد با خاصیت ضد میکروبی از جمله نانوذره­ هایی است که تهیه و بهره گیری از آن در زمینه های گوناگون بسیار مورد بررسی قرار گرفته است. پژوهش حاضر با هدف سنتز نانو ذره­ های نقره روکش شده با پلیمر زیستی کیتوسان با فرمول­ های جذب سطحی شناخته شده جهت حذف رنگ اسید اورانژ 7 از آب انجام شد. برای کاهش تعداد آزمایش ­ها و یافتن شرایط بهینه از روش طراحی آزمایش استفاده شد. عملکرد جاذب کامپوزیتی تهیه شده در بازه دمایی 25 الی 60 درجه سلسیوس، غلظت اولیه رنگ بین 8 تا 50 میلی گرم بر لیتر و مدت زمان تماس 5 تا 120 دقیقه مورد آزمون قرار گرفت. بر اساس نتیجه ­ها، مقدار جذب به غلظت اولیه ی رنگ وابسته بوده ولی مستقل از دمای فرایند در بازه دمایی مورد آزمون است. مطابق پیش بینی اولیه، هر چه زمان بیش ­تر شود مقدار جذب بیش ­تر می شود و درواقع میزان جذب تعادلی به زمان وابسته است. بیش­ ترین ظرفیت جذب رنگ مورد نظر توسط جاذب اصلاح شده 5/37 میلی گرم بر گرم می­باشد . سینتیک واکنش نیز با معادله درجه دوم کاذب توصیف شده و هم­دمای جذب از مدل فروندلیچ که بیانگر جذب شیمیایی است پیروی نمود. همچنین نانوذره­ های نقره میزان جذب خیلی کمی (در حدود 15/. میلی گرم بر گرم) نسبت به نانو کامپوزیت نقره/کیتوسان نشان دادند که این نیز بیانگر کارایی روش اصلاح به کار گرفته شده می باشد.