محسن صمیمی

امروزه در کشورهای در حال توسعه پساب بسیاری از صنایع رنگرزی، داروسازی، غذایی، نساجی، چرم، کاغذ و غیره به محیط زیست وارد می شود. رنگ ها دارای ساختار پیچیدۀ مولکولی و غالباً در محیط های آبی سمی و سرطان زا و غیرقابل تجزیۀ بیولوژیکی هستند و از این رو زنده ماندن حیوانات و گیاهان آبزی را به خطر می اندازد فلذا تهدید بزرگی برای سلامتی انسان بشمار می رود. هیدروژل های مختلف مانند آلژینات، پلی وینیل الکل، کیتین/کیتوزان، سلولز و پلی آکریل آمید از جمله پلیمرهای زیستی هستند که می توانند به عنوان جاذب مورد استفاده قرار گیرند. در میان آن ها آلژینات یک پلی ساکارید آنیونی است که از جلبک های دریایی قهوه ای و از دو نوع اسید مانورونیک-D و گالورونیک- Lتشکیل شده است و به دلیل قابلیت تشکیل ژل و ضخیم شدن، غیر سمی بودن، زیست سازگاری، تجزیه پذیری، ارزانی و در دسترس بودن انتخاب مناسب-تری برای تصفیه آب است. آلژینات توانایی واکنش با کاتیون های دو و سه ظرفیتی را دارند بنابراین ژل آلژینات هنگامی تشکیل می شود که گروه های کربوکسیلات با یون فلز دوظرفیتی یا سه ظرفیتی در تعامل باشند. فلز روی عامل ضد باکتری با پایداری گرمایی مناسبی است که در غیر از حالتِ یونی سمیت کم و همچنین سازگاری بیولوژیکی خوبی دارد. از این رو تهیه مواد کامپوزیتی بر پایۀ آلژینات-روی افزایش یافته است. Eosin یک رنگ فلورسنت قرمز است که از واکنش برم با فلورسین حاصل می شود [10]. در مطالعه حاضر تهیه ی هیدروژل های آلژینات-روی برای حذف رنگ Eosin-B از محلول های آبی مورد بررسی قرار خواهد گرفت.