مهدی ایزدپناه

تحلیل استاتیکی خطی یکی از پرکاربردترین روشهای موجود و پیشنهاد شده توسط آئین نامه ها برای تحلیل سازه ها در برابر زلزله است. روش های متفاوتی جهت تعیین الگوی بارجانبی استاتیکی ارائه شده است. علی رغم سادگی روش های موجود، دقت این روش ها بویژه در مورد سازه هایی که اثر مودهای ارتعاشی بالاتر در آنها حائز اهمیت است، مطلوب نیست. در این مقاله یک روش جدید جهت اصلاح الگوی بارگذاری در تحلیل استاتیکی خطی ارائه شده است. در روش پیشنهادی ابتدا پاسخ میانگین سازه از تحلیل دینامیکی تحت چند رکورد زلزله محاسبه می گردد. سپس الگوی استاتیکی متناظر با این پاسخ از طریق محاسباتی مبتنی بر دینامیک سازه ها بسط می یابد. در پایان جهت کاربردی نمودن این ایده، با استفاده از یک جامعه آماری، رابطه و گرافی جهت محاسبه الگوی بارگذاری در سایر ساختمان ها بدست می آید. با توجه به استخراج این روش بر اساس پاسخ سازه تحت تحلیل تاریخچه زمانی خطی، نشان داده می شود که این روش دقت مناسبی در تخمین پاسخ سازه در برابر نیروی زلزله دارد. علاوه بر این دارای سادگی و کارآئی روش های سنتی نیز می باشد. روش توسعه یافته در تحقیق برای تعدادی سازه با دوره تناوب مختلف مورد ارزیابی قرار می گیرد. نتایج حاصل از این بررسی نشان می دهد که روش پیشنهادی در محاسبه پاسخ سازه در مقایسه با روش تحلیل استاتیکی معادل استاندارد 2800 و دستورالعمل FEMA-356 از دقت بالاتری برخوردار است و می تواند جهت تعیین یک الگوی بارجانبی مناسب در آئین نامه های لرزه ای پیشنهاد گردد.