این فناوری در مقایسه با دیگر فناوری ها از عمر کمتری برخوردار است اما توانسته است حجم قابل توجهی از بازار را به خود اختصاص امروزه فناوری غشایی به دلیل برخورداری از مزایای بسیار در مقایسه با دیگر فناوری های جداسازی، جایگاه ویژه ای در صنایع مختلف پیدا کرده است. با اینکه دهد و هر ساله با تکیه بر یشرفت هایی که در توسعه و بهبود این فناوری انجام می پذیرد، سهم خود را در بازار مصرف افزایش دهد. جداسازی یکی از روش های پرکاربرد و مهم در مهندسی شیمی می باشد. یک نگرش تازه که منجر به تهیه غشاهایی با بازدهی بالا شده است استفاده از مایعات به عنوان مواد سازنده غشاء است. این غشاها می توانند به طریق شیمیایی و فیزیکی انتقال یک جزء را تسهیل نمایند : به این طریق، گزینش گری برای عبور مواد حل شده به طور قابل ملاحظه ای افزایش می یابد [1]. غشای مایع یکی از پربازده ترین روش های جداسازی است که در حدود 30 سال به طور جدی مورد مطالعه قرار گرفته است و با توجه به پیشرفت فراوان این روش در چند دهه ی اخیر، در صنایع مختلف استفاده شده است. اگر دو سیال امتزاج پذیر به وسیله ی مایعی که با دو مایع دیگر غیر قابل امتزاج است اما انتقال جرم میان آن ها را امکان پذیر می سازد، از یکدیگر جدا شوند، یک غشای مایع تشکیل می شود. غشاهای مایع، غشاهایی هستند که از مایع تشکیل شده اند و از تمام اصول اولیه غشاها پیروی می کنند، یعنی مایع، دو فاز را از یکدیگر جدا می کند و جداسازی براساس اختلاف در حلالیت و نفوذ در فیلم مایع رخ می دهد. به دلیل ماهیت مایعات، غشاهای مایع مزایا و معایب منحصر به فرد خود را دارند. فناوری غشای مایع امولسیونی به دلیل سطح انتقال جرم زیاد و سینتیک ویژه واکنش عریان سازی، بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است [3-2]. سیستم غشای مایع شامل مایعی می باشد که با مخلوط اولیه (خوراک) و دریافت کننده (محصول) غیر قابل امتزاج می باشد که به عنوان حایلی بین دو فاز قرار گرفته است. از آن جایی که فرآیندهای غشایی کارایی بالا، ساده بودن عملیات، گزینش پذیری بالا، انرژی کم مورد نیاز، ثبات مناسب تحت شرایط عملیاتی، کنترل آسان، انعطاف پذیری زیاد عملیاتی و سازگاری با محیط زیست را منجر می شوند، لذا در سال های اخیر در امر جداسازی بسیار مورد توجه قرار گرفته است و به یک فعالیت صنعتی بزرگ تبدیل شده اند و باتوجه به اینکه جداسازی با غشاء یکی
