کمانش رفتاری است که قطعات تحت فشار از خود نشان میدهند و به صورت تغییرشکل جانبی ناگهانی رخ می دهد و ممکن است در تنشی کمتر از تنش تسلیم ماده رخ دهد. اگر که قطعه تحت فشار کمانش کند، در صورتی که این عضو به کلی تخریب نشود، همچنان امکان تحمل بار توسط آن وجود دارد؛ در صورتی هم که این عضو جزئی از یک سازه باشد، با اعمال باری بیشتر از بار کمانش، این بار بین سایر اعضای سازه توزیع خواهد شد. کمانش در اعضای مختلف مانند ستون ها، تیر یا ورق ها به اشکال گوناگون رخ می دهد. کمانش را می توان با دیدگاه های مختلف دسته بندی کرد. از دیدگاه تسلیم، کمانش به الاستیک و غیر الاستیک و با توجه محل وقوع کمانش در عضو، به دو دسته ی کمانش کلی و کمانش موضعی دسته بندی می شود. از جمله المان های سازه ای که به طور گسترده در بسیاری از زمینه ها مانند مهندسی سازه، هوافضا و خودروسازی مورد استفاده قرار گرفته اند، می توان به مقاطع جدار نازک اشاره کرد. استفاده از این اعضاء به علت توانایی آنها در مصارف اقتصادی مصالح و بهینه سازی وزن سازه، در زمینه های ذکر شده رو به افزایش است. این سازه ها در طول عمر مفید خود دچار تغییرات مختلفی از قبیل ایجاد و گسترش ترک، فرسودگی و خوردگی و سایر آسیب های احتمالی می گردند، که تاثیر این عوامل برروی ظرفیت باربری و بطور کلی ایمنی سازه باید به نحو قابل قبولی در طراحی اولیه آن در نظر گرفته شود. این مساله بخصوص در مورد ستون ها که مقاومت آنها عمدتا تحت اثر پدیده کمانش کنترل می گردد و با توجه به حساسیت قابل توجه بار کمانش نسبت به نواقص اولیه در ستون ها که وجود ترک را می توان یکی از نواقص بشمار آورد از اهمیت زیادی برخوردار است. بنابراین یافتن راه کارهایی برای ترمیم این سازه ها و جبران ظرفیت کاهش یافته تحت بارهای اعمال شده می تواند روشی بسبار مفید و اقتصادی باشد. یکی از روشهای ترمیم این سازه ها استفاده از تکنیک های مانند بکارگیری وصله هایی است که روی محل عیوب و یا به جای آنها نصب می شوند. در این پژوهش از تکنیک جدید یعنی ایجاد یک سوراخ در محل رشد و گسترش ترک و تاثیر آن بر بار بحرانی و تحلیل پایداری ستون های استوانه ای جدار نازک مطالعه خواهد شد.
