در میان سازه های مختلف ورق ها از اهمیت بالایی برخوردار هستند و فراوانی کاربرد آنها در صنایع مختلف ساختمانی و مکانیکی بر کسی پوشیده نیست. هواپیماها، کشتیها و سازههای دریایی از نمونههایی از سازههای جدار نازک پیچیده هستند که از المانهای ورق تشکیل شده اند و با ترکیبهای متفاوتی از بارگذاری روبرو هستند. یک سازه جدار نازک نسبت به انواع مختلف عیب ها، که نتیجه ی پدیده هایی چون ضربه و آسیبهای حین استفاده، خوردگی یا ترک خستگی است آسیب پذیر می باشد. آسیب های ایجاد شده می توانند به طور چشمگیری ظرفیت تحمل بار سازه ساخته شده از ورق را کاهش دهند که مطالعه دقیق نحوه این تاثیرات موضوعی ارزشمند برای پژوهش است. از آنجایی که در فرایندهای طراحی نیاز به ارزیابی میزان امنیت است، بسیاری از محققان در دهه های اخیر به توصیف کمی مود کمانش در شکست تحت فشار یا کشش برای سازه های مختلف پرداخته اند. با توجه به اهمیت کنونی ورقها در صنعت، یکی از مسایلی که باید مورد ارزیابی قرار گیرد وجود انواع عیوب و بویژه ترک ها و عیوب شبیه به آن در ورق و تأثیر آن بر بار بحرانی و مودهای کمانشی است. ورقها زمانی که تحت بارگذاریهای مختلف قرار می گیرند و به نقطه بحرانی می رسند، پایداری خود را از دست داده و دچار کمانش می شوند و این فرآیند با حضور ترک در مقاطع تحت بار تغییرات چشمگیر خواهد داشت و ظرفیت تحمل بار آنها به میزان قابل توجهی تغییر خواهد کرد. علاوه بر ترک ها، عیوب دیگری نیز وجود دارند که اگرچه به طور کامل بر تعریف ترک منطبق نیستند اما به دلیل شکل ظاهری بسیار به ترک ها شبیه هستند که در این پژوهش عیوب شبیه ترک نامیده شده و مورد مطالعه قرار خواهند گرفت. این عیوب عمدتا از آسیب های حین فرآیند بهره برداری و یا نصب و تعمیرات ناشی می شوند. از جمله پارامترهایی که تأثیر مستقیم بر پدیده کمانش در ورقهای ترک خورده دارند، می توان به طول ترک، موقعیت ترک در ورق، زاویه ی ترک، شرایط تکیه گاهی و بارگذاری و همچنین نقص اولیه ورق اشاره کرد. از این رو در این پایان نامه پدیده کمانش ورقهای کم پهنا دارای عیوب از نوع ترک تحت بار فشاری تک محوره به روش های تجربی و تحلیل المان محدود مورد مطالعه قرار خواهد گرفت و تأثیر طول ترک و شرایط مختلف تکیه گاهی بر تغییر ظرفیت تحمل بار بحرانی کمانش بررسی می شود.
