امروزه بسیاری از صنایع کلیدی مانند کارخانه های مواد شیمیایی، صنایع پتروشیمی و نیروگاهها به پایان عمر طراحی خود رسیده اند. در حالی که قسمت هایی از این صنایع دچار فرسودگی شده اند قسمت های دیگر همچنان قادر به ادامه کار هستند اما حساسیت و ارزش اقتصادی و هزینه بالای راه اندازی و نصب، مسایل زیست محیطی، طولانی بودن زمان ساخت و غیره باعث می شود که بحث تخمین عمر باقیمانده و استفاده بهینه از اجزا تشکیل دهنده این صنایع از اهمیت خاصی برخوردار شود. در واقع اهمیت تخمین عمر باقیمانده زمانی پدیدار می گردد که بخواهیم از یک قطعه بیشتر از عمر طراحی استفاده کنیم. برخی اجزای تشکیل دهنده نیروگاه ها در شرایط کاری بحرانی تنش و دمای بالا قرار دارند. از مهمترین این اجزا پره توربین های گازی است که به دلیل گرانقیمت بودن و تکنولوژی بالای ساخت و همچنین شرایط خاص عملکرد، همیشه مورد توجه محققان بوده اند، به همین دلایل بحث ارزیابی عمر باقیمانده و بازیابی پره توربین و استفاده بهینه از پره کارکرده مورد توجه قرار گرفته است. تخمین عمر باقیمانده قطعات نیروگاهی از آن جهت حائز اهمیت است که می توان با اطمینان تمام از حداکثر عمر مفید قطعات، استفاده کامل را برد که این عمر اغلب بیشتر از عمر طراحی است. از طرف دیگر با انجام فرآیند ترمیم، امکان استفاده مجدد از قطعاتی که عمر آنها رو به پایان است، ممکن می گردد.
