اندازهگیری جنبههای خاص کیفیت تصویر کمک زیادی به شناسایی یک دوربین میکند، اما این اندازهگیریها همیشه باید با تصاویر دنیای واقعی مرتبط باشند و جنبههای متعددی وجود دارد که هرگز نمیتوانیم آنها را اندازهگیری کنیم. بنابراین آزمایش کامل دوربین بدون عکس گرفتن از صحنه های طبیعی غیرممکن است. ما در مهندسی تصویر، روشهای اندازهگیری خود را بر اساس استانداردهای ISO قرار دادیم. برای به دست آوردن مشخصات کافی از یک دوربین دیجیتال، چند مقدار مشخصه اجباری به نظر می رسد و برخی دیگر ممکن است توصیه ای یا اختیاری باشند. جنبه های زیر در عملکرد دوربین الزامی است: OECF (عملکردهای اپتوالکترونیک دوربین) متعادل کردن رنگ سفید white balance محدوده دینامیکی (کنتراست صحنه مرتبط) مقادیر دیجیتال استفاده شده نویز، نسبت سیگنال به نویز وضوح (مرکز وضوح محدود، گوشه) میزان وضوح تصاویر جنبه های زیر توصیه شده یا اختیاری هستند: اعوجاج سایه زنی / تیره کردن یا کاهش اشباع رنگ حاشیه ابیراهی رنگی کیفیت بازتولید رنگ Unsharp masking(یک تکنیک شفافسازی تصویر است که برای اولین بار در عکاسی در تاریکخانه پیادهسازی شد، اما اکنون معمولاً در نرمافزارهای پردازش تصویر دیجیتال استفاده میشود) تاخیر شاتر shutter speed مصنوعات Aliasing نرخ های فشرده سازی دقت و ثبات زمان نوردهی و نوردهی سرعت ISO عمدتا پارامترهای زیر را نیز در تحلیل های دقیق تر لحاظ می کنند: زاویه دید، محدوده زوم (در بی نهایت و فواصل کوتاهتر) پیکسل های داغ و آسیب دیده تست دقیق حالت ماکرو (کوتاهترین فاصله شات، حداکثر مقیاس، اعوجاج) قابلیت فلاش (یکنواختی، شماره یا عدد راهنما منبع نور و غیره) زمان راه اندازی فرکانس تصویر قابلیتهای ویدیو (تعداد پیکسل، وضوح، نرخ فریم، رفتار در نور کم) برای دوربین های تلفن همراه (رزولوشن، نرخ فریم، فشرده سازی و غیره) MMS قابلیت های. نمایش (نرخ تجدید، دقت هندسی، دقت رنگ، وسعت، کنتراست، روشنایی، دید در نور خورشید). تثبیت کننده نوری دقت و ثبات فوکوس خودکار فراداده (EXIF, IPTC) Watermarking حساسیت های طیفی عمق بیت داده های خام تجزیه و تحلیل دقیق نویز وضوح رنگ