دندان یکی از قسمتهای تاثیر گذاراز جهت زیبایی و خوردن خوراک میباشد. یکی از راهکارهای مقابله با بی دندانی استفاده از ایمپلنتها میباشد. ولی متاسفانه ایمپلنتها دچار شکست شده و مشکلات ثانویهای به همراه دارند. به کمک تحلیل المان محدود میتوانیم تنشها را یافته و برای حل آن چارهای بیندیشیم. پژوهش حاضر با به کارگیری روش المان محدود و با استفاده از نرم افزار کامسول به محاسبهی تنش ها در ایمپلنتهای دندانی پرداخته است. نتایج نشان میدهد که به دلیل عدم تطابق ایمپلنت با مدول یانگ استخوان و وقوع تمرکز تنش، بیشترین تنش در این محل رخ میدهد. جهت کاهش این تمرکز تنش در پژوهش حاضر پتانسیل استفاده از مواد هدفمند که خواص مکانیکی آنها از طرفی به طرف دیگر بهطور تدریجی و پیوسته تغییر میکند، بررسی شده است. نتایج بدست آمده نشان میدهد که با استفاده از مواد هدفمند تنشها در تمام اجزای دندان مصنوعی کاهش مییابد. سپس با استفاده از چندین تابع با درجات مختلف به بررسی تاثیر هدفمندی پرداخته شده است. اما به دلیل پیوند پذیری بسیار بالای تیتانیوم با استخوان، توابعی که خواص مکانیکی از هیدروکسی آپاتیت تا تیتانیوم به طور خطی تغییر میکند، در واقعیت عملیتر خواهد بود.
