در این مطالعه به بررسی جریان، انتقال گرما و آنتروپی نانوسیال آب-تیتانیم با استفاده از روش عددی پرداخته شده است. اثر پارامترهای عدد رینولدز، غلظت نانوسیال و قطر مارپیچی روی این نانوسیال درون یک مبادله کن گرمایی دولوله ای مارپیچ با مقطع بیضی شکل مورد بررسی قرار گرفت. هدف از انجام این مقاله یافتن شرایط مطلوب برای طراحی مبادله کن گرمایی مارپیچ است، یافتن پارامترهایی که بتوان به بیشترین میزان انتقال گرما و کمترین میزان تولید آنتروپی و ضریب اصطکاک رسید اهمیت دارد، از آن جایی که فرآیندهای برگشت ناپذیر خود به خودی است، در نتیجه همه آن ها با افزایش آنتروپی همراه می باشند، بنابراین تولید آنتروپی می تواند به عنوان یک معیار برای تشخیص کارایی دستگاه های مهندسی به کار رود. همچنین برای کاهش میزان مصرف انرژی و کاهش اتلافات، رسیدن به کمترین مقدار ضریب اصطکاک حائز اهمیت است. نتایج نشان می دهد که با افزایش عدد رینولدز و غلظت نانوذره تیتانیم درون آب ضریب انتقال گرمای کلی و تولید آنتروپی کلی افزیش می-یابد و با ضریب اصطکاک رابطه عکس دارد. همچنین با کاهش قطر مارپیچ ضریب انتقال گرمای کلی، ضریب اصطکاک و تولید آنتروپی افزایش می یابد.
