این پروژه به موضوع تشخیص عیب یک سیستم خطی به کمک شبکه پتری می پردازد. سیستم مورد نظر، توسط یک مدل فضای حالت زمان گسسته بیان شده و شبکه پتری مورد استفاده، نوع خاصی از شبکه پتری پیوسته زمانی است که گذرهای آن با یک تاخیر زمانی (معادل زمان نمونه برداری در سیستم پیوسته) فعال می شوند و آن را شبکه پیوسته با تاخیر زمانی می نامیم. دلیل به کار گیری شبکه پتری برای شبیه سازی سیستم، توانایی این شبکه در مدل سازی و همچنین توصیف شهودی فرآیندست. در این طرح با استفاده از قضایایی که ارائه می شود چگونگی تبدیل مدل فضای حالت به شبکه پتری بیان می گردد و سپس از این قضایا برای مدل سازی معادلات مربوط به تشخیص دهنده عیب سیستم نیز استفاده می شود. در نتیجه همانگونه که در این پژوهش نشان داده می شود، می توان برای سیستم مورد بررسی، بر اساس روشهای شناخته شده (مانند روش معادلات توازن)، یک سیستم تشخیص دهنده عیب، طراحی کرد و سپس آن را به کمک یک شبکه پتری پیوسته تحقق داد. مزیت اصلی استفاده از شبکه پتری برای مدل سازی سیستم، قابلیت انطباق این شبکه ها با کنترل کننده های متداول صنعتی (PLC) هاست به گونه ای که می توان سیستم تشخیص دهنده عیب را نیز بر روی همان کنترل کننده اصلی سیستم پیاده سازی نمود. این موضوع باعث حذف پردازنده اضافه شده به سیستم برای انجام محاسبات تشخیص عیب و در نتیجه افزایش سرعت و راندمان تشخیص عیب می شود. علاوه بر این، روش پیشنهادی در این پژوهش یک گام اساسی برای تحلیل سیستمهای هایبرید به حساب می آید. در سیستم های هایبرید هم دینامیک های پیوسته ( که توسط معادلات دیفرانسیل یا دیفرنس بیان می شوند)، وجود دارند و هم حالتها و پیشامد های گسسته ظاهر می شوند. از آنجا که شبکه های پتری کلاسیک به صورت ذاتی، دارای ماهیت گسسته هستند، لذا فقط قابلیت مدل سازی بخش گسسته ی سیستمهای هایبرید را دارا هستند. به کمک روش مطرح شده در این پژوهش، می توان دینامیک های پیوسته را نیز توسط شبکه های پیوسته با تاخیر زمانی مدل نمود و با ترکیب این دوشبکه، یک چارچوب واحد مبتنی بر شبکه پتری برای مدل سازی فرآیندهای هایبرید ارائه نمود.
