در طول قرون گذشته ، افزایش غلظت دی اکسید کربن (CO2) در جو زمین عمدتا عامل گرمایش جهانی است. استفاده از سوخت های فسیلی، زغال سنگ، نفت و گاز موجب افزایش انتشار CO2 شده است. علاوه بر اینکه CO2نسبت به سایر گاز ها درصنعت بیشتر تولید می شود ماندگاری بیشتری نیز در اتمسفر زمین داردجذب این گازها نقش محیطی و صنعتی مهمی دارد. بر اساس نوع و مقدار گاز اسیدی ، چندین فناوری برای تصفیه گازهای اسیدی استفاده می گردد(1). در این راستا، روش جذب شیمیایی به یک فناوری موثر تبدیل شده است و به طور گسترده در جداسازی گازهای اسیدی استفاده می شود که در آن جذب شیمیایی توسط محلول آبی آلکانو ل آمین ها یکی از کارآمدترین روش ها برای جذب CO2 و سرعت جذب بالاتر، و به طور گسترده در تصفیه فرآیندهای گاز طبیعی و گاز سنتز استفاده شده است. با این حال، معایب انرژی بالا مصرف برای تولید، خوردگی قوی، نوسانات و پتانسیل بالاآلودگی محیطی کاربرد محلول آبی آلکانول آمین ها را محدود می کند(2). آمین ها به دلیل واکنش پذیری بالا با مولکول های CO2، پایداری حرارتی بالا و ظرفیت جذب بالا به طور گسترده ای به عنوان جاذب برای عملیات جذب کربن استفاده می شوند(3). آلکانول آمین هایی که در شیرین سازی گاز طبیعی به کار می روند عبارتند از: مونو اتانول آمین (MEA)، دی اتانول آمین (DEA)، دی ایزوپروپانول آمین (DIPA) و متیل دی اتانول آمین (MDEA). اتانول آمین ها مایعاتی روشن و بی رنگ با بوی تند می باشند که همگی به غیر از تری اتانول آمین ترکیبات شیمیایی پایداری هستند. پسوند های منو_ دی_تری درجه جانشینی و رادیکالی بر روی نیتروژن می باشد(4). به دلیل مقرون به صرفه بودن و توانایی در مدیریت مورد توجه قرار دارند(5).یک پلی آمین تجاری، پیپرازین (PZ) دارای مقدار سینتیک واکنش، سرعت جذب و ظرفیت بالایی می باشد(6). پلی آمین دیگر، دی اتیلن تریامین ((DETA به دلیل ظرفیت جذب و نرخ جذب بالا، مورد استفاده است. خواص برجسته این آمین های جایگزین بالقوه راه حل ها نرخ جذب بالا، بارگذاری چرخه ای بالا و ظرفیت چرخه ای، تخریب و خورندگی کم و همینطور انرژی بسیار کم برای بازسازی حلال ها است(7). رایج ترین حلال آمینی MEA به دلیل سرعت جذب بالا می باشد(8). با این حال به انرژی بسیار بالایی برای بازسازی حلال لازم دارد(9). بطور کلی، کاربرد آمین ها با اشکالاتی مانند هزینه ساخت بالا،