پیوند واله شیدا

ویسکوزیتهء نسبتا بالای مایعات یونی پروتیک، کاربردهای صنعتی آن ها را در فرایندهای جداسازی دی اکسیدکربن محدود می کند. بدین منظور، عملکرد جذب تعادلی دی اکسیدکربن در محلول آبی مایع یونی عامل دار شده با اسیدامینهء گلایسین به نام مونواتانول آمین گلیسینات، [MEA][Gly]، در محدودهء دمایی 15/303-K 15/323 و فشارهای تعادلی مختلف مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که در دمای ثابت K15/313، با افزایش حضور آب در محلول از80% به 95 % وزنی، ظرفیت جذب دی اکسیدکربن از (mol/mol) 36/1 به (mol/mol) 24/2 بهبود می یابد که معادل 64% افزایش در میزان بارگذاری است. همچنین، با استفاده از یک معادلهء درجه دوم، مقادیر عددی بارگذاری دی اکسیدکربن برحسب فشار جزیی دی اکسیدکربن برای همه غلظت های حلال بدست آمد، به گونه ای که نتایج محاسبه شده تطابق خوبی با نتایج حاصل از آزمایشات داشت. علاوه بر این، اندازه گیری چگالی و ویسکوزیته محلول [MEA][Gly]، درمحدودهء دمایی 15/303-K 15/323 نشان داد که باکاهش حضور آب در محلول، مقادیر آن ها به طور قابل ملاحظه ای افزایش می یابد. سپس، با استفاده از معادلات تجربی و همبستگی داده های تجربی، مقادیر چگالی و ویسکوزیته برحسب دما و کسر مولی مایع یونی تخمین زده شد. همچنین، با استفاده از معادله کلازیوس-کلاپیرون، مقادیر گرمای جذب دی اکسیدکربن در محلول آبی مایع یونی مورد مطالعه، تعیین شد. در نهایت، مطابق نتایج معلوم شد که اگرچه [MEA][Gly] به عنوان یک جاذب نوین در فرآیندهای جداسازی دی اکسیدکربن معرفی می شود، لیکن، غلظت های بالای این حلال، به دلیل ویسکوزیته بالای آن، غلظت مناسبی جهت جذب و جداسازی دی اکسیدکربن نیست