سقف های تیرچه بلوک مزایای اقتصادی و فنی زیادی دارند و در حال حاضر با اختلاف زیادی مرسوم ترین نوع سقف در ایران می باشند. در کنار مزایای پرشمار این نوع از سقف ها، نداشتن یکپارچگی مناسب بین تیرچه ها و تیرهای تکیه گاهی باعث ایجاد حوادث ناگواری در ساختمانها تحت بارهای ویژه همانند انفجار گاز طبیعی و یا تخریب بخشی از اعضای باربر، شده است. با علم به این موضوع آیین نامه ها درصدد اصلاح ضعف های این سیستم بوده اند. در ویرایش جدید مبحث نهم به تبعیت از آیین نامه بتن آمریکا الزام شده است که حداقل یکی از میلگردهای پایینی تیرچه در روی تکیه گاه پیوسته باشد و یا به نحوی مهار شود که میلگرد در داخل تکیه گاه به تنش جاری شدن برسد. در این گزارش این ضابطه ارزیابی شد و مشخص شد که این ضابطه، بدون در نظرگرفتن آثار آوار و ضربات ناشی از تخریب، پایداری محلی تیرچه ها در شرایط حذف تکیه گاه و بارهای ویژه را تامین می کند. با توجه به سختی اجرای متن صریح آیین نامه در تیرچه های معمول در ایران، برای مهار میلگرد پایینی تیرچه استفاده از خم 180 درجه پیشنهاد و اجرایی شد. طرح پیشنهادی در حال حاضر در تیرچه های پیش ساخته اجرا می شود.
