آلیاژهای فلزی در برخی موارد گزینه مناسبی برای استفاده در طراحی قطعات میباشند اما وزن و هزینه زیاد آنها، طولانی و پیچیده بودن فرآیند ساخت این آلیاژها و از طرفی پیچیدگی طراحیهای امروزه شرایطی را به وجود آورده که کاربرد آنها در برخی از صنایع محدود شود. به همین علت جایگزین کردن آلیاژهای فلزی با مواد مناسبتری از نظر مقاومت، وزن، قیمت، فرآیند ساخت و غیره از اهمیت خاصی برخوردار است. امروزه کامپوزیت ها، به ویژه کامپوزیتهای الیافی نه تنها جوابگوی مناسبی بوده و مشکل را برطرف کرده، بلکه مهندسان را به ورای دنیای فولادی هدایت کرده است. ساختار این کامپوزیتها که از ادغام دو مادۀ زمینه و مادۀ پُرکننده تشکیل میشود، به لحاظ ساختار فیزیکی و مقاومتی بسیار محکمتر از هر کدام از مواد اولیه میباشد. در این مطالعه کامپوزیتهای پلیمری (الیافی) و خصوصیات ساختاری آن مورد بررسی قرار گرفته است
