با توجه به پیشرفت صنعت و گسترش شهرنشینی، مسأله آلودگی محیطهای آبی یکی از مهمترین چالشهای اساسی در تصفیۀ آب و خاک می باشد. پسابهایی که از صنایع متفاوتی وارد آبها میشوند دارای مخلوطی از مواد آلی معدنی، کربوهیدراتها، ترکیبات سنتزی، باکتریها، فلزات سنگین و غیره هستند، که در این بین فلزات سنگین به سبب مشکلاتی چون ماهیت سمی، تجزیه ناپذیری و تجمع بیولوژیکی از خطرناکترین آلایندههای آبی محسوب میشوند. تکنیکهای متعددی جهت جذب و جداسازی فلزات سنگین وجود دارد اما فرآیندهای جذب با به کارگیری جاذبهای طبیعی از جمله گیاهان به دلیل داشتن مزایایی همچون، هزینۀ پایین، حجم کم لجن بیولوژیکی، سازگاری با محیطزیست، ظرفیت جذب بالا، در دسترس بودن فراوان، قابلیت احیا و بازیافت آسان فلزات به عنوان یکی از اقتصادیترین و بهترین روشهای پاکسازی آلایندهها از محیطهای آبی به حساب میآید. این پژوهش بر بررسی های پیشین در خصوص کارایی انواع گونههای گیاه کهور در جذب فلزات سنگین از محلولهای آبی متمرکز شده است.
