منطقه غرب آسیا نقطه کانونی برای تامین منافع و امنیت ملی ایران است که در آن بازیگران مختلف به سبب رقابتهای ژئوپولیتیک، تعارض منافع و ضرورت ایجاد موازنه قدرت به شرکت در رقابت تسلیحاتی روی آورده‌اند. این رقابتهای تسلیحاتی که برای چندین دهه در این منطقه جریان دارد نه تنها باعث شکننده شدن وضعیت امنیت در غرب آسیا شده است، بلکه پرسش‌هایی را نیز در مورد گزینه‌های در دسترس ایران برای دستیابی به توازن قوا در منطقه ایجاد کرده است. همین پرسش به مسئله کانونی این پژوهش تبدیل شده است و نویسندگان اثر حاضر را بر آن داشته است که به دنبال پاسخگویی به آن باشند. برای پاسخ به این پرسش در این مقاله به یاری روش تحقیق ترکیبی (کمی-توصیفی) به سنجش وضعیت رقابت تسلیحاتی در منطقه غرب آسیا، عوامل موثر در آن و پیامدهای این رقابت تسلیحاتی پرداخته شده است. یافته‌های این پژوهش نشان می‌دهد که هزینه‌های نظامی کشورهای منطقه غرب آسیا فراتر از میانگین جهانی است، کشورهای منطقه به دنبال دستیابی به توازن قدرت هستند و برای این منظور تکیه قابل توجهی به منابع اقتصادی خود دارند. در این فرآیند جمهوری اسلامی ایران به سبب تنگناهایی که با آن مواجه است با انتخاب‌های محدودی رو به رو شده و نیازمند آن است که برای ایجاد بازدارندگی مطلوب خویش بیش از پیش بر روی منابع داخلی خود تکیه کند.
