توافقنامه 2020 ابراهیم بین اسرائیل و چهار کشور عربی، مدل جدیدی از عادی سازی را منعکس کرد. در حالی که اسرائیل یک صلح "سرد" با مصر و اردن دارد - که عمدتاً بین دولت‌ها وجود دارد -یک مدل "گرم‌تر" صلح با امارات، بحرین، مراکش و سودان، حتی بدون پیشرفت در مسئله اسرائیل و فلسطین و معنای ذاتاً منفی اصطلاح عربی برای عادی سازی، ایجاد شده است. (بیان مسأله). این مقاله با هدف بررسی و تحلیل مدل‌های مختلف عادی‌سازی روابط اسرائیل با کشورهای عربی و فلسطینی‌ها انجام شده است. برای دستیابی به این هدف، از روش‌های تحقیق کیفی و تحلیلی استفاده شده است. (روش)؛ تحلیل روابط اسرائیل و اعراب نشان می‌دهد که سه مدل عادی‌سازی (غیررسمی، رسمی عملکردی، و مشروع یا کامل) در طول سال‌ها شکل گرفته‌اند. انتخاب این مدل‌ها معمولاً تحت تأثیر ترجیحات اعراب و موانعی مانند مقاومت مردمی و عدم مشروعیت بوده است. کشورهای عربی مانند مراکش، قطر، و تشکیلات خودگردان فلسطین در طول زمان بین این مدل‌ها در نوسان بوده‌اند، که این تغییرات اغلب ناشی از بحران‌های منطقه‌ای و بین‌المللی مانند انتفاضه، بهار عربی، یا تحولات سیاسی بوده است. همچنین، پیوستن عربستان سعودی به توافقنامه‌های عادی‌سازی می‌تواند روند عادی‌سازی را تقویت کند، اما عدم پیشرفت در مسئله فلسطین همچنان مانع اصلی صلح و عادی‌سازی در جهان عرب و اسلام است. (یافته ها).
