مجید محدثی

در این پژوهش با استفاده از بیوچار سنتز شده از هسته‌ی زیتون، به دلیل هزینه کم و توانایی بازیابی و قابلیت احیا بالایی که دارد در جذب آلاینده‌ی دارویی دیکلوفناک پرداخته شد. برای تایید سنتز انجام شده و همین طور موفقیت آمیز برای کلیه‌ی ترکیبات موجود از آنالیزهای مشخصه‌یابی XRD، FTIR، EDX، BET و SEM استفاده شد. جذب دیکلوفناک، به عنوان تابعی از pH، دوز جاذب، غلظت اولیه دارو، دما و زمان تماس مورد مطالعه قرار گرفت. شرایط بهینه اثر سنجه‌های مختلف مانند pH، دمای واکنش، غلظت اولیه دیکلوفناک، دوز جاذب و زمان تماس جهت حذف دیکلوفناک بررسی شد. پس از تحلیل نتایج، شرایط بهینه در غلظت اولیه دیکلوفناک 40mg/L دوز جاذب 1g/L، pH=2، دمای واکنش 35 درجه سانتیگراد و زمان تماس 60min ، منجر به حذف 95.82% دیکلوفناک شد. با بررسی مدل های سینتیکی شبه درجه اول و شبه درجه دوم، مشخص شد که مدل سینتیکی شبه درجه دوم به خوبی با داده های جذب دارو مطابقت دارد. زیرا ضریب همبستگی آن معادل یک به دست آمده و این نشان از جذب شیمیایی می‌باشد. هم دما تمکین R2 نزدیک تری به عدد یک یعنی(0.9920) دارد و این نشان می دهد که مدل تمکین برای توصیف جذب دیکلوفناک بر روی بیوچار مناسب‌تر است و راندمان جذب خوب است. همین طور بررسی ترمودینامیکی نشان داد که°ΔH واکنش منفی (11.71kJ/mol-) و °ΔG واکنش منفی (6.06kJ/mol-) است و بیانگر گرمازا و خود به خودی بودن فرآیند جذب دیکلوفناک می‌باشد.