ساخت حسگرهایی با توان مصرفی پایین، اندازه کوچک، قیمت مناسب و کاربردی های گوناگون موجب پیدایش ایده ای برای ایجاد و گسترش شبکه هایی موسوم به شبکه های حسگر بیسیم شده است. این حسگرهای کوچک توانایی انجام اعمالی چون دریافت اطلاعات از محیط و پردازش و ارسال اطلاعات را دارند. این امر شبکه ای حسگر متشکل از تعداد زیادی گرهی ایجاد کرده که در یک محیط به طور گسترده پخش شده و به جمع آوری اطلاعات از محیط می پردازد. لزوماً مکان قرار گرفتن گره ی حسگر، از قبل تعیین شده و مشخص نیست. این خصوصیت باعث شده بتوان آنها را در مکانهای خطرناک و یا غیرقابل دسترس رها کرد. مهمترین چالش کار با شبکه های حسگر، انرژی محدود گرهها است. به همین دلیل، یکی از جوانبی که توسط محققین مورد توجه قرار گرفته، کاهش مصرف انرژی در کاربردهای این شبکه ها می باشد. روشی که در این تحقیق برای کاهش مصرف انرژی ارائه شده است یک روش حریصانه خوشه بندی بوده که با استفاده از خاصیت وابستگی مکانی و زمانی گره های حسگر، روشی را ارائه می کند که طول عمر شبکه افزایش یابد.
