مهدی احمدی جیردهی

افزایش بلایای طبیعی، حملات تروریستی و سایبری که منجر به خاموشی های گسترده، طولانی مدت و پرهزینه می شود، مفهوم تاب آوری شبکه های برق را به عنوان یک اولویت برای بهره برداران شبکه تبدیل کرده است. از سوی دیگر، طراحی یک شبکه تاب آور، پیچیده و پرهزینه است. به عنوان مثال، نصب یک دستگاه ذخیره ساز انرژی در سمت مصرف کننده، یعنی سیستم انرژی توزیع شده(DES)، یکی از راه حل های افزایش تاب آوری است، اما به دلیل هزینه های ساخت وساز بالا و دوره طولانی بازگشت سرمایه گذاری، مصرف کنندگان تمایلی به استفاده از آن ندارند. مکانیسم ذخیره انرژی ابری(CES)یک مفهوم نوظهور و اقتصادی برای مقابله با چنین موضوعی است. در این معماری، سرمایه گذار امکانات ذخیره سازی اجاره ای را در شبکه نصب می کند و توان و ظرفیت آن را به مصرف کنندگان اجاره می دهد و مصرف کنندگان صاحب سیستم ذخیره سازی مجازی می شوند. بنابراین مصرف کنندگان درگیر مشکلاتی مانند نگهداری، تعمیر و نصب نیستند. به منظور تفهیم هرچه بیشتر این موضوع، در گام اول یک مکانیسم مدیریت متمرکز برای CES ارائه می شود. درآمد سرمایه گذار شامل اجاره دریافتی از مصرف کنندگان است. در این مطالعه شبکه موردنظر یک شبکه توزیع 33 باسه استاندارد IEEE می باشد و مسئله به صورت خطی مختلط با اعداد صحیح در فضای نرم افزار GAMS به صورت پخش بار DC (به منظورسادگی) مدل سازی و نتایج آن در فصل سوم آورده می شود. نصب یک مرکز CES (CES منفرد) روی شبکه اگرچه هزینه های مصرف کنندگان را کاهش می دهد و راحتی و رفاه اجتماعی را افزایش می دهد، اما در مقایسه با مکانیسم DES، تاب آوری شبکه را به میزان قابل توجهی کاهش می دهد. لذا برای پر کردن این شکاف، درگام دوم یک مدل CES دوتایی پیشنهاد می شود که یک راه حل میانی بین DES و CES منفرد است. مدل پیشنهادی به عنوان یک مسئله پخش بار خطی شده AC مدل سازی و نتایج آن در فصل چهارم آورده شده است. نتایج شبیه سازی نشان می دهد که هزینه سالیانه مصرف کننده در معماری CES دوتایی در مقایسه با معماری DES، 28% کاهش می یابد. تلفات و هزینه جریمه بار تأمین نشده که به عنوان یکی از شاخص های تاب آوری در نظر گرفته شده است، نیز به ترتیب 27% و 45% در مقایسه با معماری CES منفرد کاهش می یابد. با توجه به درآمد بیشتر در معماری CES دوتایی دوره بازگشت سرمایه گذاری در این مکانیسم 5 ماه کمتر