معادلات ماکسول و شرایط مرزی در یک مسئله الکترومغناطیسی تعیین‌کننده پاسخ مسئله هستند. بنابراین شرایط مرزی از جمله نوع و شکل آن، می‌تواند درجات آزادی برای دستیابی به پاسخ مطلوب باشد. این پروژه، نمونه‌ای از تاثیر شکل شرایط مرزی بر پاسخ یک مسئله الکترومغناطیسی است. ساختار در نظر گرفته شده در این پروژه، موجبر است. مقدار ماکزیمم پهنای باند موجبر مستطیلی استاندارد، 2 است. در برخی کاربردها مانند کوپلینگ، فیلترها و آرایه‌ها، پهنای‌باند بیشتر مطلوب است که بوسیله موجبرهای تیغه‌ای قابل دستیابی است. افزایش پهنای باند در موجبرهای تیغه‌ای در ازای افزایش ضریب تضعیف بدست آمده است. در این پروژه تلاش بر این بوده است که با تغییر شکل سطح مقطع، موجبرهایی با پهنای باند مطلوب و تضعیف بهینه طراحی شود و نمونه‌ای از تاثیر شکل شرایط مرزی بر پاسخ مسئله، مشاهده و تحلیل گردد. برای تعریف هندسه موجبر، از این خاصیت که هر تابع متناوب را می‌توان با استفاده از سری فوریه نمایش داد، استفاده شده است. با تغییر ضرایب سری فوریه، سطح مقطع موجبر تغییر‌کرده و به این ترتیب می‌توان به مرزهای دلخواه دست یافت. از روش تفاضل محدود و حل مسئله مقدار ویژه برای تحلیل موجبر با سطح مقطع دلخواه استفاده شده است. اعتبارسنجی کد، به کمک دو موجبر مستطیلی و استوانه‌ای که پاسخ‌های تحلیلی دارند، صورت گرفته است. از الگوریتم ژنتیک برای بهینه‌سازی استفاده شده است و تحلیلی بر نتایج حاصل صورت گرفته است. توزیع میدانها و تحریک موجبر بهینه در پایان تعیین شده است.
