در این پژوهش مسئله مسیریابی وسایل نقلیه چند انباره )MDVRP )همراه با محدودیت مسافت سیر )عدم امکان سوخت گیری مجدد( مورد بررسی قرار گرفته است. این مسئله یکی از نیازهای عمده صنعت حمل و نقل، بویژه در مسیریابی لکوموتیوها در شبکه ریلی به شمار میآید . این پژوهش مرور جامعی بر تکنیکهای حل مسئله داشته، مسئله را مدل کرده و دو روش برای حل آن بکار میبرد. روش اول شامل دو مرحله میباشد، در قدم اول با استفاده از یک روش تخصیص مناسب، هر مشتری را به یک انبار تخصیص داده و سپس در مرحله دوم با استفاده از الگوریتم ژنتیک ترکیبی ابتکاری مسیر بهینه سیر هر وسیله نقلیه را از انبار به مشتریان و بازگشت به انبار تعیین میکند بگونه ای که محدودیت های مسئله برآورده گردد. در روش دوم مراحل تخصیص و مسیریابی بطور همزمان پیش میروند، بگونه ای که در هر مرحله نتایج مسیریابی روی تخصیص بعدی تأثیرگذار خواهد بود. بر اساس این دیدگاه یک الگوریتم ابتکاری جهت حل مسئله تعریف شده، ارائه شده است. در نهایت برای تعیین اعتبار مدل، مقایسه ای بین جواب های حاصل از این دو روش و روش های پیشین صورت می گیرد.
