حامد رشیدی

گاز طبیعی موارد مصرف گوناگونی داشته و بعضا به عنوان سوخت و یا ماده اولیه در تهیه محصولات شیمیایی به کار می رود که از مهمترین این محصولات می توان آمونیاک و متانول را نام برد. چنانچه گاز طبیعی به آمونیاک یا متانول تبدیل شود ارزش افزوده کمی خواهد داشت. در سال های اخیر با توجه به کاهش قیمت جهانی، تولیدکنندگان در جستجوی بازارهای جدیدتر بوده و در نهایت اقدام به تبدیل متانول به پلی الفین ها کرده اند. فرآیند M TO مطالعات اولیه فرآیند M TO با تحقیقات به عمل آمده برروی کاتالیست ها توسط شرکت یونیون کارباید صورت گرفت و از سال 1988 با واگذاری این بخش به UOP و امضای قرارداد مشارکت همکاری با شرکت Norsk Hydro به کار خود ادامه داده است. مشخصه اصلی واحد MTO ،خوراک آن یعنی متانول خام می باشد و به دلیل اینکه نیازی به تقطیر اولیه نیست در صورت احداث واحد M TO در کنار واحد متانول، هزینه های سرمایه ای کاهش می یابد. راه های استفاده از این فرآیند در حال حاضر سه امکان استفاده از فرآیند MTO وجود دارد: 1. واحد MTO و واحد متانول در یک سایت دراین حالت مجتمعی شامل: واحدهای متانول ،MTO ، پلی الفین و یا واحدهای پایین دستی اولفین ها شامل آکریلو نیتریل، اتیلن اکساید و اتیلن گلیکول در نظر گرفته می شود. 2. واحد MTO به تنهایی در این حالت یک واحد بزرگ متانول با خوراک گاز طبیعی احداث شده و متانول تولیدی با شرایط آسان تری نسبت به حمل گاز طبیعی جابه جا می گردد و توسط تانکر به واحد MTO که در مجاورت واحدهای پایین دستی احداث گردیده است، حمل می گردد. 3. افزودن واحد MTO به واحد کراکر نفتا LPG با توجه به وجود منابع گاز در کشور و کاهش قیمت جهانی متانول، فرایند تبدیل گاز طبیعی به پلی اولفین می تواند به ایجاد ارزش افزوده کمک شایانی نماید.