جذب و دفع گاز فرایندی است که در آن یک مخلوط گاز با یک مایع تماس می گیرد و در طی این تماس یک ماده بین جریان گاز و جریان مایع منتقل می شود. نرخ انتقال جرم در جذب گاز توسط میزان خروج سیستم از غلظت تعادل و مقاومت در برابر انتقال جرم توسط جریان مایع و گاز کنترل می شود. فرایندهای جذب در فاز مایع به دو دسته فیزیکی و شیمیایی تقسیم می شوند. در جذب فیزیکی جزء جذب شونده جریان گاز مانند co2 از طریق ایجاد نیروهای بین مولکولی در فاز مایع حل می شود. از مزیت های مهم جذب فیزیکی مصرف انرژی کم در قسمت بازیابی و عدم تخریب حلال مصرفی است. در انتقال جرم بین دو فاز ، اغلب یکی از فاز ها کنترل کننده انتقال جرم بین دو فاز است و این بدان مفهوم است که سرعت انتقال جرم در فاز کنترل کننده خیلی کمتر از فاز دیگر است. اگر بتوانیم شار انتقال جرم فاز کنترل کننده را افزایش دهیم ، سرعت انتقال جرم بین دو فاز بطور چشم گیری می تواند افزایش یابد. افزایش ضریب انتقال جرم و افزایش فصل مشترک (سطح انتقال جرم) می توانند سرعت انتقال جرم در هر فاز را بهبود بخشند. اهمیت تعیین ضریب انتقال جرم با توجه به اثرپذیری قابل ملاحظه ارتفاع واحد انتقال و به دنبال آن ابعاد بخش پرشده از این فاکتور کاملاً مشهود است. محدود بودن میزان نتایج تجربی موجود ، اهمیت اندازه گیری این پارامتر را نشان می دهد. مهم ترین عامل تأثیرگذار بر هزینه های فرایند در روش جذب، انتخاب حلال مناسب می باشد. یک حلال مناسب حلالی است که در شرایط جذب و در یک فشارجزیی معین بتواند مقدار بیشتری از گاز را با خود حمل کرده و باعث بالا رفتن راندمان جذب شود که در آن نیاز به حلال کمتری باشد. امروزه فناوری نانو به عنوان یک چالش اصلی علمی و صنعتی پیش روی جهانیان است. این فناوری به تحقیقات و توسعه صنعتی در سطوح اتمی، مولکولی و ماکرومولکولی اشاره دارد. به دلیل افزایش فعالیت های جهانی در حیطه صنایع بالادستی نفت و گاز، تولید انرژی در آینده همراه با افزایش ضایعات بیشتری خواهد بود. فناوری نانو در حفظ محیط زیست در فعالیت های صنایع بالا دستی نفت و گاز با استفاده از نانو مواد نقش بسزایی دارد. از جمله نانوذرات پرکاربرد، نانوذرات اکسید فلزی هستند. این مواد دارای ویژگی های فیزیکی– شیمیایی منحصر به فردی هستند که ناشی از تاثیر اندازه کوانتومی و سطح مؤثر وسیع آنها می باشد، به طوری که با
