به منظور برنامه‌ریزی صحیح و بهینه سیستم‌های تولیدی لازم است سیاست نگهداری و تعمیرات، با در نظر گرفتن عوامل مختلفی از جمله زمان و هزینه، میزان تولید و اثرات آن بر فرسایش ماشین‌آلات و ... مورد بررسی قرار گیرد. در این پژوهش سعی بر آنست که به صورت توأمان روند تولید و تعمیرات در یک سیستم تک‌محصولی چنددوره‌ای، با در نظر گرفتن محدودیت ظرفیت تولید و همچنین اثر تعمیرات ناقص بر کاهش احتمال تولید محصولات معیوب، برنامه‌ریزی شود. بدین منظور، با تعریف مجموعه حالات و اقدامات و پاداش‌های متناسب با هر اقدام، مسئله در قالب یک فرآیند تصمیم‌گیری مارکوفی مدل شده و برای حل آن و به عبارتی تعیین بهترین اقدام در هر حالت ممکن از مسئله، از تکنیک برنامه‌ریزی پویای تصادفی استفاده شده است. با حل مسئله در خصوص انجام و یا عدم انجام تعمیرات ناقص و تعیین بهترین حجم تولید برای هر دوره تصمیم‌گیری خواهد شد. هدف، تعیین رویکرد تعمیرات و همچنین تعیین حجم بهینه تولید در هر دوره به ازای حالات مختلف، به گونه‌ای است که بتوان در طول دوره‌های مجاز تولید، با کمترین هزینه، کل تقاضا را پوشش داد. نتایج حاکی از اثربخشی مدل در ارائه یک برنامه مناسب برای مدیریت تولید و تعمیرات در سیستم مفروض می‌باشد. این موضوع ضمن حل یک مثال عددی، بررسی شده و تحلیل اثرات تغییر پارامترها بر نتایج مسئله ارائه شده است. چنانچه هزینه تعمیرات ناقص از مرز مشخصی عبور نماید، افزایش احتمال تولید محصولات معیوب نسبت به صرف هزینه‌های تعمیراتی ارجحیت دارد.
