هدف مدیریت در یک سیستم تولیدی کاهش هزینه‌های کلی نگهداری تعمیرات و افزایش دسترس‌پذیری و یا قابلیت اطمینان سیستم است. در دهه‌های گذشته به‌علت این‌که هزینه‌های نگهداری و تعمیرات به بخش بزرگی از هزینه‌های چرخه عمر سیستم تبدیل شده است؛ بنابراین این اقدامات پیچیده‌تر و حیاتی‌تر ازقبل تعریف شده و از اهمیت بیشتری برخوردار هستند. نگهداری و تعمیرات مبتنی‌بر شرایط یکی از انواع رایج استراتژی‌های نگهداری و تعمیرات است که اقدامات لازم را براساس پایش وضعیت سیستم پیشنهاد می‌کند. پیشرفت‌های اخیر در حوزه سنسورها و اینترنت اشیا به‌طور فزاینده‌ای امکان نظارت و کنترل تجهیزات تولید را از راه دور و در زمان واقعی فراهم می‌کند. سازمان‌ها می‌توانند از این فرصت‌ها برای کاهش هزینه‌ها و افزایش قابلیت اطمینان بااستفاده از سیاست‌های نگهداری و تعمیرات مبتنی‌بر شرایط استفاده کنند. علاوه‌بر اقدامات نگهداری و تعمیرات گزینه پیشنهادی دیگر به‌جهت کنترل میزان خرابی سیستم، کاهش هزینه‌ها و افزایش قابلیت اطمینان و دسترس‌پذیری سیستم، اتخاذ سیاست‌های تولید مبتنی‌بر شرایط است که خرابی تجهیزات را ازطریق تطبیق پویای نرخ تولید کنترل می‌کند. در این پژوهش یک سیاست نگهداری و تعمیرات و تولید مبتنی‌بر شرایط پویا در سیستمی که دارای تقاضای ازپیش تعیین‌شده می‌باشد، معرفی شده است که هردو سیاست نگهداری تعمیرات و تولید را ادغام می‌کند. ادغام تصمیمات تولید مبتنی‌بر شرایط در یک سیاست نگهداری و تعمیرات مبتنی‌بر شرایط، خطر خرابی سیستم را کاهش داده و باعث می‌شود اقدامات نگهداری و تعمیرات کمتری انجام شود و درنتیجه هزینه‌های کلی سیستم کاهش یابد. این مسأله به‌وسیله فرآیند تصمیم‌گیری مارکوف مدل‌سازی شده و سپس به‌وسیله الگوریتم تکرار ارزش، سیاست‌های بهینه برای هر حالت اتحاذ گردیده است.
