در سیستم بارانداز عبوری، کالا از باربری دریافت شده و بدون ذخیره در انبار یا مرکز توزیع مستقیم به ناوگان حمل و نقل منتقل می شود. استفاده از این سیستم باعث کاهش هزینه های نیروی انسانی، موجودی و همچنین افزایش سرعت پاسخگویی به مشتریان و کنترل بهتر عملیات توزیع می شود. در این تحقیق به منظور کاهش هزینه های ساخت بارانداز عبوری، طرح بارنداز عبوری قابل حمل همراه در کنار بارنداز عبوری ثابت پیشنهاد شده است. سعی شده است تا با ارائه یک مدل ریاضی تصادفی، مکان بهینه برای ایجاد بارانداز عبوری قابل حمل و ثابت مشخص گردد و با برنامه ریزی برای تعیین نوع انبار مورد استفاده در هر مکان، هزینه های حمل و نقل به حداقل برسد. به دلیل عدم قطعیت در مورد میزان تقاضای کالاهایی که باید بین نقاط دریافت و تحویل منتقل شوند و برای به حداقل رساندن آن، از روش برنامه نویسی فازی استفاده شده است. برای حل مدل پیشنهادی از الگوریتم های ژنتیک و بهینه ساز گرگ خاکستری استفاده شده است. میزان ارسال محصولات به بارانداز عبوری قابل حمل یکی از دستاوردهای اصلی این تحقیق است.
