در این پایان نامه، ابتدا اثر افزودن کمک فنر گازی بر روی پاسخ های سازه مورد بررسی قرار می گیرد برای این منظور یک نمونه آزمایشگاهی انجام شده توسط Chang و همکارانش، با نرم افزار ABAQUS مدل سازی می گردد. این نمونه آزمایشگاهی یک میز لرزه ای است که رفتار الاستیک و غیر الاستیک سازه سه طبقه فولادی که مقاوم سازی شده با میراگر ویسکوز غیر خطی در مقیاس دو-سوم مقیاس واقعی، مورد مطالعه قرار می دهد. با توجه به اینکه نیروی میرایی ایجاد شده در باز و بسته شدن کمک فنر متفاوت است لذا جهت ایجاد تقارن در نیروهای ایجاد شده، از مهاربند شورون با دو عدد کمک فنر در هر بادبند استفاده شده است و پاسخ های سازه تحت اثر زلزله های مختلف مورد بررسی قرار می گیرد. از آنجا که نیروی میرایی ایجاد شده توسط این کمک فنر برای سازه فوق کم بود پاسخ های سازه به مقدار کمی نسبت به نمونه آزمایشگاهی که شامل میراگر مایع لزج غیرخطی می باشد، کاهش یافت. در ادامه اثرات افزودن اصطکاک به میراگر مایع لزج از طریق ایجاد اصطکاک بین سر پیستون با جداره سیلندر، در پاسخ های نمونه آزمایشگاهی فوق الذکر مورد بررسی قرار می گیرد و نتایج با میراگر اصطکاکی مقایسه می شود. نتایج نشان می دهند که در بار لغزشی پایین عملکرد این سیستم تحت اثر همه زلزله های اعمالی از میراگرهای مایع لزج و اصطکاکی بهتر و با افزایش بار لغزش، به دلیل کاهش در زمان های لغزش، عملکرد این سیستم به عملکرد میراگر اصطکاکی نزدیک می شود. نهایتاً با استفاده از نتایج میراگر اصطکاکی روشی برای محاسبه منحنی سرعت-نیرو برای ساخت میراگرهای دارای مایع لزج جهت بهسازی قابهای چند طبقه دارای مهاربند ارائه می شود که باعث کاهش چشمگیر پاسخ های سازه می شود به طوری که بیشینه پاسخ های تغییرمکان بام بین 65 تا 96 درصد، شتاب بام بین 45 تا 85 درصد و برش پایه بین 17 تا 78 درصد کاهش می یابد و سپس امکان ساخت کمک فنر تک جداره با استفاده از نتایج آن منحنی ارائه می شود.
