در سالیان اخیر به دنبال بروز مشکلات اقتصادی- اجتماعی همچون شهرنشینی و مهاجرت‌های لجام‌گسیخته روستا- شهری، فرایند حاشیه نشینی رشد شتابانی داشته است. اقدامات انجام‌شده در حوزه توانمندسازی مناطق حاشیه ای نیز به‌ندرت به بررسی موانع توانمندی شغلی و توسعه کسب‌وکار در این مناطق پرداخته اند. پژوهش حاضر با رویکردی کیفی در راستای آسیب‌شناسی موانع توسعه کسب‌وکار در مناطق حاشیه‌نشین کرمانشاه در قالب روش نظریه‌بنیانی انجام شده است. داده ها با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند از نوع موارد شناخته‌شده از طریق تکنیک مصاحبه عمیق و نیمه ساختارمند تا زمان رسیدن به اشباع داده انجام پذیرفت. یافته های حاصل از پژوهش نبود فرهنگ کار، موانع قانونی، ضعف مهارت‌های مدیریتی، اداره سنتی کسب‌وکارهای موجود، ضعف در زیرساخت‌های قانونی و سیاست‌گذاری و غیره ازجمله مهم‌ترین عوامل علّی مؤثر در توسعه نیافتن کسب و کارها در مناطق حاشیه‌نشین می باشند. شرایط اقتصادی، از مهم‌ترین شرایط زمینه‌ای و تأمین منابع مالی نیز به‌عنوان یکی از عوامل مداخله‌گر است. کسب‌وکارهای تولیدی در حوزه فروش، برندسازی با مسئله مدیریت بازار مرتبط هستند که عمده این کسب و کارها در آن ضعف دارند. بر پایه نتایج بی‌انگیزه‌شدن فعالان حوزه کسب و کار، کاهش اشتغال پایدار و افزایش نرخ بیکاری بسیار مورد تأکید قرار گرفت. کاهش اشتغال پایدار و افزایش نرخ بیکاری و افزایش مشاغل کاذب از دیگر پیامدهای ناگوار توسعه‌نیافتن کسب و کارها در مناطق حاشیه‌نشین است.
