امین شهسوارگلدانلو

این دستگاه به منظور مطالعهی انتقال گرمای جابهجایی نانوسیالات مغناطیسی ساخته شده است که در آن از 81 حسگر Pt100 برای اندازه گیری دما استفاده شده و برای ثبت داده های این حسگرها از دستگاه ثبت داده که دارای شش کانال ورودی میباشد استفاده شده که هر شش حسگر به یک دستگاه متصل میباشد و در کل از سه دستگاه ثبت داده استفاده شده است. برای تنظیم دبی جریان نیز از دبی سنج توربینی استفاده شده است، و همچنین پمپ DC 81 ولت برای پمپاژ کردن نانوسیال بهکار برده شده است که با منبع تغذیه DC تغییر ولتاژ در پمپ ایجاد میشود و باعث تغییر دبی میشود. برای گرم کردن نانوسیال از المنت حرارتی استفاده شده که با منبع تغذیه AC کنترل میشود. برای سیستم خنک کاری نیز از سیرکولاتور و مبادله کن صفحه ای استفاده شده است. همچنین، تولید نانوسیال مغناطیسی 4O3Fe برای انجام مطالعه روی آن انجام شد. نانوسیال مادهای است متشکل از یک سیال پایه و ذرات جامد که درون سیال پایه پراکنده شدهاند و فروسیال، دستهی خاصی از نانوسیالها میباشد که در آن از ذرات فلزی با خاصیت مغناطیسی استفاده میشود. به سبب خواص مغناطیسی این ماده، از آن در حوزههای مختلفی همچون کاربردهای انتقال حرارت و حوزهی پزشکی استفاده میشود. اندازهی نانوذرات یکی از پارامترهای مهم در تعیین خواص فروسیال 4 است. به همین سبب، توانایی کنترل اندازهی نانوذرات از جمله موضوعات مهم و چالشانگیز در روشهای مختلف تولید فروسیال است. در این پژوهش، به تولید فروسیال آب/مگنتیت با استفاده از روش همرسوبی و بررسی اثر زمان اضافه نمودن آمونیاک بر اندازهی نانوذرات در فرایند تولید پرداخته شده است. زمانهای 5 و 6 و 7 و 1 و 9 دقیقه برای اضافه نمودن آمونیاک در نظر گرفته شده است. میانگین اندازهی نانوذرات در نمونههای تولیدی توسط دستگاه پراکندگی دینامیکی نور مورد بررسی قرار گرفته و نتایج آزمایشها ارائه شدهاند. این نتایج نشان میدهند با افزایش زمان اضافه نمودن آمونیاک، میانگین اندازهی نانوذرات کاهش مییابد. نتایج آزمایشات برای نانوسیال مغناطیسی نشان میدهند که با افزایش عدد رینولدز، انتقال گرمای جابهجایی بهبود یافته و همچنین با اعمال میدان مغناطیسی، دمای سطح کاهش مییابد