در این تحقیق به بررسی جداسازی دی اکسید کربن از متان توسط جاذب زئولیتی اصلاح شده 13X-hp با آمین MDEA و بررسی مهم ترین پارامترهای تاثیرگذار بر جذب پرداخته شده است. ابتدا زئولیت 13X-hp توسط محلول آمین MDEA اصلاح گردید. قرار گرفتن آمین روی ساختار جاذب سبب می شود جذب سطحی دی-اکسید کربن افزایش قابل توجهی داشته باشد، زیرا آمین ها جاذب خوبی برای دی اکسیدکربن می باشند. سپس پارامتر های تاثیرگذار در جذب دی اکسید کربن تعیین و توسط نرم افزار طراحی آزمایشات از روش باکس-بنکن، آزمایش های مورد نیاز طراحی گردید. پس از آن مقدار جذب در هریک از آزمایش ها تعیین شد و با تحلیل نتایج بهترین شرایط جذب و جاذب مورد نظر نیز معین شد. بیشترین مقدار جذب در دمای 25 درجه سلسیوس، فشار 5 بار و جاذب اصلاح شده با محلول 5/2 مولار می باشد. در ادامه آنالیز های دستگاه های مختلف مانند FTIR و SEM روی جاذب انتخاب شده انجام گردید. نتایج آنالیزها نشان دهنده ی حضور آمین روی جاذب جامد و اصلاح ساختار جاذب بوده که عامل افزایش کارایی جاذب اصلاح شده می باشد.
