مشخصات پژوهش

عنوان	اثر نانولوله کربنی چند دیواره، نانورس و هیبرید نانولوله کربنی چند دیواره/نانورس بر روی دمای انتقال شیشه ای نانوکامپوزیت های پلی استایرن
نوع پژوهش	ارائه مقاله در کنفرانس‌های علمی
کلیدواژه‌ها	نانوکامپوزیت‌های پلی‌استایرن، دمای انتقال شیشه‌ای، هیبرید MWCNT/Clay
چکیده	در نانوکامپوزیت‌های پلیمری جهت بهبود خواص مکانیکی، انتخاب نانومواد مناسب برای هر ماتریس پلیمری به منظور اختلاط و ایجاد پیوند مناسب بین فاز افزودنی (تقویت کننده) و فاز ماتریس ضروری می‌باشد. با توجه به اینکه دمای انتقال شیشه‌ای یکی از پارامترهای تعیین‌کننده‌ در خواص نانوکامپوزیت‌های پلیمری است، در تحقیق حاضر اثر نانولوله کربنی چند دیواره (MWCNT)، نانورس (Clay) و هیبرید نانولوله کربنی چند دیواره/ نانورس (MWCNT/Clay) بر روی دمای انتقال شیشه‌ای نانوکامپوزیت‌های پلی‌استایرن که شاخصی از نحوه‌ی پیوند بین فاز افزودنی و ماتریس است، مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که افزودن نانوذرات چه بصورت منفرد و چه بصورت هیبرید باعث افزایش دمای انتقال شیشه‌ای شده‌است که این افزایش در حالت استفاده از MWCNT و MWCNT/Clay بسیار چشمگیر می‌باشد. این پارامتر حد بالای بازه‌ی دمایی کارکرد یک قطعه را مشخص می‌نماید. به عبارتی دیگر اگر دمای انتقال شیشه‌ای یک ماده بالا رود، به این معنی است که آن ماده امکان کارکرد در دماهای بالاتر قبل از نرم شدن را پیدا نموده‌است. افزودن نانورس و نانولوله کربنی چند دیواره به ترتیب سبب افزایش دمای انتقال شیشه‌ای به میزان 5/1 و 5/8 درجه سانتیگراد و همچنین هیبرید Clay/MWCNT نیز منجر به افزایش 8/7 درجه سانتیگرادی دمای انتقال شیشه‌ای شده‌است. بنابراین می‌توان افزایش دمای انتقال شیشه‌ای در اثر افزودن نانوذرات بویژه MWCNT و هیبرید MWCNT/Clay را به عنوان یک مزیت تلقی نمود.
پژوهشگران	کیومرث محمدی اقدم (Kiumars Mohammadiaghdam) (نفر اول)، طاهر ازدست (نفر دوم)، علی دنیوی (Ali Doniavi) (نفر سوم)، پیمان میهن خواه (نفر چهارم)، رزگار حسن زاده (Rezgar Hasanzadeh) (نفر پنجم)