مشخصات پژوهش

عنوان	بهینه سازی هیدروچار تولیدی از بلوط برای تصفیه پساب مالاشیت گرین
نوع پژوهش	پایان نامه‌
کلیدواژه‌ها	هیدروچار؛ بلوط؛ مالاشیت گرین؛ تصفیه پساب؛ جذب سطحی
چکیده	در طول سالیان اخیر تحقیقات زیادی در خصوص استفاده از انواع جاذب جهت تصفیه آب و فاضلاب انجام شده است. در این روش آلاینده ها در سطح منافذ جاذب هایی که در واقع ترکیبات غیر قابل حل در آب می باشند، جذب سطحی می شوند. در این فرآیند ذرات جذب شونده تشکیل یک لایه نازک (فیلم) بر روی سطح جاذب می دهند که این عمل باعث شده فرآیند جذب سطحی از فرآیند شیمیایی که در آن از یک حلال شیمیایی بعنوان جاذب استفاده می شود، متفاوت باشد. جذب سطحی یکی از معمول ترین فرآیندهایی است که خصوصاً در غلظت های پایین تا متوسط آلودگی کاربرد دارد. انتخاب جاذب جهت حذف آلاینده های آب بستگی به غلظت و نوع آلاینده موجود در آب، کارایی و ظرفیت جذب برای آلاینده دارد. علاوه بر این جاذب ها باید غیرسمی، مقرون به صرفه و در دسترس بوده و بتوانند به راحتی احیا یا بازیابی شوند. یکی از این جاذب ها هیدروچار می باشد که در واقع یک جامد کربن دار سیاه رنگ است که از زیست توده، از طریق شرایط کربن سازی هیدروترمال (HTC) به دست می آید. هیدروچارها دسته خاصی از بیوچار هستند که از فرآیندهای گرمابی مانند کربنیزاسیون هیدروترمال به دست می آیند. بعبارتی هیدروچار محصول فرایند سوزاندن زیست توده توسط بخارآب در دما و فشار بالا است که به این فرآیند زغالی شدن هیدروترمال هم گفته می شود. هیدروچار کربنی غیرمحلول به طور کلی دارای یک ساختاری با ذرات کروی به دلیل شکسته شدن زنجیره لیگنوسلولزی فیبری که متشکل از زیست توده لیگنین، سلولز، همی سلولز، لیپیدها، پروتئین ها، قندهای ساده، آب و هیدروکربن ها و نشاسته در برخی نقاط ذرات حاوی یک بخش آبگریز (حلقه معطر) و یک بخش آبدوست هستند که اولین قسمت را در برمی گیرد. هیدروچار یک فرآیند تبدیل زیست توده برای تولید سوخت جامد تجدیدپذیر است. کربن سازی هیدروترمال اولین بار توسط فردریش برگیوس در سال 1913 توصیف شد و فرآیند ذغال سازی طبیعی را شرح داده شد. کربن سازی هیدروترمال یک روش تبدیل حرارتی است و یک فرآیند ترموشیمیایی برای تصفیه زیست توده با رطوبت بالا است که در محدوده وسیعی از دما 350-180 درجه سانتیگراد و فشار 6-2 مگاپاسکال برای دوره زمانی متغیر 5min تا 24h انجام می شود که به دلیل داشتن توانایی تبدیل زیست توده مرطوب به انرژی و مواد شیمیایی بدون نیاز به خشک کردن، پایداری، مقاومت حرارتی و معطر بودن هیدروچار آن بسیار جذاب
پژوهشگران	مجید محدثی (استاد راهنمای اول)، فاطمه ملکی (استاد مشاور)، شهین نادری (دانشجو)