مشخصات پژوهش

عنوان	بررسی آزمایشگاهی جداسازی دی اکسیدکربن با حلال هیبریدی منواتانول آمین و متانول در میکروکانال
نوع پژوهش	پایان نامه‌
کلیدواژه‌ها	دی اکسیدکربن جذب ، حلال ترکیبی، میکروکانال
چکیده	جذب واکنشی دی اکسیدکربن با استفاده از حلال های شیمیایی از لحـاظ صـنعتی توجیه فنی و اقتصادی دارد. برای جداسازی دی اکسید کربن از گازهای احتراق تعداد زیادی حلال شیمیایی از جمله محلول آبی آلکانول آمین ها وجود دارد. سیستم های مختلفی از جمله برج پرشده و میکروکانال برای جداسازی دی-اکسیدکربن از گازهای احتراق وجود دارد. در این مطالعه جذب دی اکسیدکربن از گاز حاصل از احتراق در میکروکانال با استفاده از دو ترکیب حلال آبی منواتانول آمین و حلال آلی منواتانول آمین- متانول بصورت آزمایشگاهی انجام شده است. اثر شرایط عملیاتی مختلف شامل جریان حلال ورودی(mL/min)9-3 غلظت حلال 30-10درصد وزنی در دماهای 40-20 بر بازده جذب، ضریب کلی انتقال جرم حجمی بر مبنای فاز گاز و شار انتقال جرم حجمی بررسی شده است. نتایج نشان می دهد که افزایش غلظت حلال، افزایش دما و افزایش جریان حلال سبب افزایش بازده جذب، ضریب کلی انتقال جرم حجمی بر مبنای فاز گاز و شار انتقال جرم حجمی می شود. با توجه به نتایج بهترین حالت این دو ترکیب برای بالا بودن بازده جذب، ضریب کلی انتقال جرم و شار انتقال جرم در غلظت 30 درصد حلال، دمای 40 و دبی حلال mL/min 9 می باشد. مقایسه دو ترکیب حلال نشان می دهد به طور متوسط برای حلال آلی منواتانول آمین- متانول، بازده جذب حدود 35/4 درصد، ضریب کلی انتقال جرم 12/15 درصد و شار انتقال جرم حجمی 06/5 درصد از ترکیب حلال آبی منواتانول آمین بیشتر است. ضریب کلی انتقال جرم حجمی بدست آمده در این مطالعه، حدود 40 برابر مقادیر گزارش شده برای برج های پرشده است.
پژوهشگران	حامد رشیدی (استاد راهنمای اول)، علی اردشیری (دانشجو)