حسن زیباسخن

در طراحی سازه ها به خصوص در مناطق زلزله خیز علاوه بر حفظ جان افراد، معیارهای مختلفی از جمله کاهش خسارات وارده به سازه، کاهش زمان تعمیر و نگهداری و حفظ قابلیت بهره برداری پیوسته سازه، دارای اهمیت است. استفاده از میراگرهای جاری شونده یکی از روش های کنترل غیرفعال در سازه ها است که در چند دهه گذشته با توجه به مزایای آن از جمله رفتار پایدار در بارگذاری چرخه ای، هزینه های ساخت و نگهداری و تعمیر اندک و قابلیت مستهلک نمودن حجم قابل توجهی از انرژی، با استقبال زیادی روبه رو بوده است. در این رساله نوع جدیدی از میراگر جاری شونده برای استفاده در قاب های مهاربندی شده پیشنهاد شده و به صورت آزمایشگاهی، عددی و تحلیلی مورد بررسی قرار گرفته است. در این نوع میراگر جدید که از ورق ساخته شده، از مکانیزمی استفاده شده است که در بخش عمده ای ورق های میراگر خمش خالص ایجاد می شود. در این میراگر با استفاده از تقارن در هندسه و جزییات ساده در نظر گرفته شده در طراحی آن، نیاز به استفاده از جوش در قسمت های شکل پذیر ورق میراگر حذف شده است. این مزایا باعث می شود که این نوع میراگر قابلیت اتلاف مقادیر زیادی از انرژی ورودی به سازه را داشته باشد. بررسی اولیه رفتار میراگر و مقایسه رفتار قاب مجهز به این نوع میراگر با قاب خمشی ویژه و قاب همگرای ویژه معمول، نشان داد که این سیستم دارای شکل پذیری مناسب مشابه قاب های خمشی و سختی مناسب مشابه قاب های مهاربندی شده معمول است. در ادامه رفتار چرخه ای میراگر خمش خالص به صورت آزمایشگاهی در قالب 21 نمونه آزمایشی، مورد بررسی قرار گرفته است. بررسی آزمایشگاهی رفتار نمونه های مختلف میراگر نشان داد که این نوع میراگر دارای رفتار چرخه ای پایدار و شکل پذیری و قابلیت جذب انرژی مناسب است. با توجه به اینکه میراگر به عنوان عضو شکل پذیر نقش فیوز در سازه را دارد، ارزیابی دقیق مقاومت محوری آن دارای اهمیت زیادی است. در آیین نامه ها برای در نظر گرفتن ظرفیت پنهان ناشی از اثرات سخت شدگی کرنشی در تغییرشکل های بزرگ، ضریب افزایش مقاومت ناشی از سخت شدگی (Cpr) در تعیین ظرفیت اعضای شکل پذیر سازه مورد استفاده قرار می گیرد. بر اساس آزمایشات انجام شده در این تحقیق، ضریب افزایش مقاومت ناشی از سخت شدگی در طراحی این نوع میراگر تعیین شده است. بررسی نسبت میرایی معادل میراگر خمش خالص (ξeq)، نشان داد که ای