سودابه محمدی

هدف عمده مدیریت دانش ایجاد و سازماندهی محیطی است که در آن افراد دانش خود را توسعه داده، با یکدیگر تبادل نموده، دانش دیگران را با دانش خود ترکیب کرده و در نهایت آن را به کار گیرند. کاربرد دانش به نوبه خود به نوآوری در سازمان منجر خواهد شد، از این رو است که مدیریت دانش غالباً به عنوان منبع و مرجع اصلی نوآوری شناخته شده است و ازالزامات اساسی فرآیند نوآوری در سازمان محسوب می شود. بهبود روابط درون سازمانی و بیرون سازمانی باتوجه به روابط موثر نوآوری بر مدیریت دانش در دانشگاه مهم ترین هدف برای انجام این پژوهش می باشد. روش پژوهش پیمایشی است و داده های آن با استفاده از پرسشنامه گردآوری شده اند. جامعه مورد مطالعه، کارکنان ستادی دانشگاه صنعتی کرمانشاه هستند که از بین آنها تعداد 32 نفر به شیوه نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند. جهت گردآوری داده های مورد نیاز از پرسشنامه مدیریت دکتر مقیمی با پایایی 0,704 استفاده شده است. روایی پرسشنامه توسط متخصصین با تجربه این حوزه تایید شده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری spss صورت پذیرفته است. یافته های پژوهش حاکی از آن است که، از دیدگاه کارکنان دانشگاه، میزان مداخله نوآوری در استقرار مدیریت دانش در دانشگاه از وضعیت نسبتا مطلوبی برخوردار است. همچنین رتبه بندی عوامل موثر بر نوآوری در استقرار مدیریت دانش در دانشگاه صنعتی کرمانشاه براساس مدل دکتر مقیمی، به این صورت است: 1- توزیع دانش 2- پاسخگویی به دانش 3- اکتساب دانش