پیوند واله شیدا

نگرانی های محیط زیستی ناشی از حلال های شیمیایی در واحدهای شیرین سازی گاز می بایست بواسطهء مزایای بکارگیری از حلال های با منشاء زیستی، جهت جذب گازهای اسیدی مدیریت شود. از سوی دیگر، بمنظور پیش بینی دقیق ارتفاع یک ستون پرشده جذب دی اکسیدکربن، محاسبه ضرایب انتقال جرم ضروری به نظر می رسد. در این پژوهش، نتایج تجربی عملکرد انتقال جرم مخلوط مونواتانول آمین+ گلیسرین، به عنوان یک حلال هیبریدی صنعتی و سازگار با محیط زیست، به جای یک حلال آلکانول آمینی متداول، جهت جذب دی اکسیدکربن از هوا در یک برج جذب پرشده در مقیاس آزمایشگاهی ارائه می شود. بدین منظور، برای نخستین بار، یک مدل آماری جهت پیش بینی تأثیر متغیرهای فرآیندی، شامل دمای جذب (30 -°C 45)، دبی جریان ورودی گاز (4- l/mi6) ، غلظت اولیهء حلال گلیسرین (5-% wt 15 )، و مونواتانول آمین (10-30 % wt) را بر بازده جداسازی دی اکسیدکربن (e_f) و ضریب انتقال جرم کلی حجمی فازگاز (K_G a_v) در سیستم دی اکسیدکربن- مونواتانول آمین/ گلیسرین بررسی می کند. نتایج آزمایشهای جذب دی اکسیدکربن نشان داد چنانچه سه متغیر دیگر در نقاط میانی خود ثابت باشند، افزایش غلظت گلیسرین از 5% به ، 15%مقادیر e_f وK_G a_v را به ترتیب به مقدار 5/4% و 62/24% بهبود می دهد. لذا، حضور گلیسرین بعنوان بهبوددهنده در مخلوط هیبریدی مونواتانول آمین-گلیسرین، بطور قابل توجهی ضریب انتقال جرم و درصد جذب دی اکسیدکربن را افزایش می دهد.