پیوند واله شیدا

گاز طبیعی، منبع اصلی انرژی است که به عنوان ماده خام در واحدهای صنعتی شیمیایی و پتروشیمی ها بکار می رود. حضور گازهای ترش در گاز طبیعی باعث کاهش ارزش حرارتی آن می شود. علاوه بر این، حضور گازهای اسیدی مشکلات خوردگی در خطوط لوله و تجهیزات مورد استفاده در فرآوری گاز را به همراه خواهد داشت.از سوی دیگر، در طی چند دهه گذشته، انتشار گازهای گلخانه ای چالش بزرگی در معاهدات بین المللی و در بین ایالت های دولتی بوده است. گازهای آلاینده نظیر دی اکسیدکربن، گوگرد، اکسیدهای ازت و مشتقات آن ها مهم ترین عناصر آلاینده ی زیست محیطی هستند. منابع این آلودگی ها از صنایع مختلف مانند نیروگاه ها، واحدهای تولید کود، کارخانه های خمیر کاغذ و کاغذ، سوخت های فسیلی مانند گاز طبیعی، نفت خام و زغال سنگ ناشی می شود. گازهای آلاینده اسیدی، به ویژه دی اکسیدکربن، به دلیل افزایش غلظت گاز در جو منجر به گرم شدن کره ی زمین می شوند [1]. در بین گازهای گلخانه ای، دی اکسیدکربن %64 از گازهای گلخانه ای [2] را شامل می شود و سهم آن از گرم شدن کره زمین %55 است [3]. به این ترتیب، انتشار دی اکسیدکربن در هنگام سوختن گاز طبیعی و در سیستم های تولید انرژی و صنایع، به دلیل اثرات زیست محیطی آن بر شرایط آب و هوایی، همواره یک نگرانی جدی محسوب می شود، لذا همواره این سوال مطرح است که چگونه می توان میزان انتشار دی اکسیدکربن را کاهش و یا آن را محدود نمود. نیاز مبرم به کاهش انتشار گازهای گلخانه ای در فناوری های جداسازی و ذخیره سازی کربن، توجه محققان را به توسعه حلال ها/جاذب های نوین جهت جذب و جداسازی دی اکسیدکربن به خود جلب نموده است. فناوری های ضبط دی اکسیدکربن که در آزمایشگاه و یا در مقیاس صنعتی بکار برده می شوند، عمدتاً شامل فرآیندهای مبتنی بر جذب فیزیکی یا شیمیایی، جداسازی غشایی، غربال مولکولی، و جذب سطحی هستند [4,5]. اگرچه جذب CO2 در بسیاری از فرآیندهای صنعتی موجود مانند فرآوری گاز طبیعی، گازی سازی زغال سنگ، تولید گاز سنتزی، پالایش نفت و تولید هیدروژن اعمال شده است، اما هزینه آن برای تصفیه گازهای خروجی از نیروگاه های تولید برق همچنان بالا است. این امر به دلیل حجم زیاد گاز خروجی و محدودیت انتقال جرم قابل توجه موجود در تماس دهنده های مایع-گازی معمولی مانند برج آکنده، ستون اسپری و ستون حباب است. به منظور افزایش سرعت انتقال جرم بین