مجید محدثی

حدود 88 درصد از انرژیهای اولیه مصرفی را سوختهای فسیلی تشکیل می دهند که شامل نفت 35 درصد، زغال سنگ 29 درصد، گاز طبیعی 24 درصد می باشد؛ در حالی که انرژی هسته ای و نیروی برق آبی به ترتیب 5 و 7 درصد از مصرف انرژی را تشکیل می دهند. متاسفانه تغییرات آب و هوا موجب گرم شدن کره زمین شده است و بخش عمده آن مربوط به گازهای گلخانه ای حاصل از سوخت های فسیلی است. از جمله معایب استفاده از مواد نفتی، آلودگی هوا بر اثر استفاده از گازوئیل می باشد و سوختن گازوئیل منبع اصلی گازهای گلخانه ای است. علاوه بر این گازوئیل، منبع عمده آلاینده های هوا CO2 , SOX و ذرات و ترکیبات آلی فرار می باشد. به دلیل صنعتی شدن و افزایش جمعیت، نیاز مداوم به انرژی افزایش یافته است و میزان آلودگی روز به روز بیشتر می شود [1]. بنا به گزارش آژانس بین المللی انرژی 2016 (IEO2016)، کل مصرف جهانی انرژی در بازار از سال 2012 تا 2040، 48% افزایش می یابد. همچنین طبق اعلام سازمان صادرات نفت کشورها (OPEC) تا سال 2040 تقاضای مازوت در جهان به بیش از 109.4 میلیون بشکه در روز می رسد که در حال حاضر 5.7 میلیون بشکه در روز می باشد. با توجه به این مشکلات و افزایش قیمت سوخت های فسیلی، ضرورت یافتن روش های جایگزین برای تولید سوخت هر روز بیش تر از پیش مشخص می شود. در سال های اخیر استفاده از سوخت های زیستی مایع در بخش حمل و نقل رشد سریعی داشته است که هدف آن دستیابی به انرژی سالم و کاهش تولید گازهای گلخانه ای بوده است. بیودیزل یکی از مناسب ترین سوخت های جایگزین محسوب می شود که ماده اولیه برای تولید آن روغن است و می تواند از منابع مختلف تهیه شود. از جمله مزیت های بیودیزل نسبت به سوخت های فسیلی می توان به تجزیه بیولوژیکی، غیرسمی بودن، عاری بودن از گوگرد و ترکیبات آروماتیک، انتشار کمتر گازهای گلخانه ای (غیر از اکسیدهای نیتروژن) و آلاینده های هوا، عدد ستان بیش تر و نقطه اشتعال بالاتر، کنترل ایمن تر و دارای خواص برتر روانکاری و در نتیجه کاهش فرسایش پمپ انژکتور و موتور اشاره کرد. با این حال، با همه این مزایای زیست محیطی، نمی توان از بیودیزل به طور گسترده به عنوان سوخت کامل جایگزین برای دیزل معمولی استفاده کرد. دلیل اصلی که توسط بسیاری از محققان به طور مکرر ذکر شده است، این است که هزینه تولید آن بالاتر می باشد. کاهش هزینه تولید بیودیزل (هزینه وا