مجید محدثی

در این مطالعه، حذف اکسیژن خواهی شیمیایی از پساب کارخانه نساجی و رنگرزی شهرک صنعتی جی با استفاده از فرآیند UV/H2O2 در حضور کاتالیستهای تیتانیوم دی اکسید و یون آهن (II) بررسی شد. آزمایشها بوسیله فرآیند اکسیداسیون پیشرفته در حضور و بدون حضور نور UV صورت گرفت. اثر متغیرهای عملیاتی زمان (30، 90 و 150min)، توان لامپ UV (0، 15 و 30W)، غلظت هیدروژن پراکسید (100، 500 و 900mg/L)، غلظت کاتالیست (برای تیتانیوم دی اکسید مقادیر 100، 500 و 900mg/L و برای یون آهن (II) مقادیر 10، 50 و 90mg/L) در 3= pH بر روی کاهش میزان اکسیژن خواهی شیمیایی پساب نساجی بررسی شد. کلیه آزمایشها در یک راکتور شیشه ای در دمای 25C و بر روی همزن مغناطیسی با سرعت مناسب انجام شده است و با استفاده از روش طراحی آزمایش باکس ـ بنکن بصورت تصادفی 27 آزمایش (برای هر نوع کاتالیست) مورد بررسی قرار گرفت. نتایج حاکی از آن است که در فرآیند +UV/H2O2/Fe2، در زمان 138min، توان لامپ فرابنفش 30W، غلظت هیدروژن پراکسید 677mg/L و غلظت یون آهن 50mg/L بیشترین میزان حذف اکسیژن خواهی شیمیایی برابر 90.20 % حاصل شد. در حالیکه در فرآیند UV/H2O2/TiO2 بیشترین میزان حذف اکسیژن خواهی شیمیایی حدود 100 % و در زمان 148min، توان لامپ فرابنفش 30W، غلظت هیدروژن پراکسید 710mg/L و غلظت تیتانیوم دی اکسید 593mg/L بدست آمد.