علیرضا دودمان تیپی

در دو دهه اخیر ساخت هواپیماهای بدون سرنشین فوق سبک افزایش چشمگیری داشته است. این هواپیماها در کاربردهایی نظیر فیلم برداری، نقشه برداری و ... مورد استفاده قرار می گیرند. یکی از مهم ترین اهداف، پرواز طولانی مدت برای آن ها است. از زمان های گذشته تا به حال برای بدست آوردن مدت زمان پرواز اینگونه پرنده ها کارهای زیادی انجام شده، ولی هیچگاه بر روی مجموعه موتور و ملخ آن ها کاری صورت نگرفته و همیشه این مجموعه ها را ایده آل در نظر می گرفتند (به عبارتی بازده آن ها را یک مقدار ایده آل در نظر می گرفتند). در این پایان نامه هدف اصلی بررسی برخی از این مجموعه ها و بدست آوردن زمان پرواز یک هواپیمای بدون سرنشین خاص است. ابتدا برای بررسی این مجموعه ها یک تونل باد سرعت پایین ساخته شده، سپس این مجموعه ها را داخل این تونل باد تست کرده و مدل ریاضی بین مصرف توان، سرعت و رانش آن ها را استخراج می کنیم و در نهایت برای یک پهپاد خاص این مجموعه ها را در نظر گرفته و شبیه سازی می کنیم که این پهپاد خاص توسط هر یک از مجموعه ها چه مدت زمانی پرواز می کند. همچنین برای هر یک از مجموعه های موتور و ملخ بازده را به دست می آوریم. در نهایت گفته می شود که کدام مجموعه موتور و ملخ برای پهپاد فوق بهترین مجموعه محسوب شده و پهپاد توسط آن بیشترین مدت پرواز را دارد.